________________
एयं च तस्स वयणं 'अलियप्पायं तु संपइं जायं ।
।
जं सा अहिणा डेक्का न य कोवि हु तं समुट्ठव ॥ १८६ ॥ धणदेव ! तओ अम्हं संपइ तुट्टाँ ओ जीवियव्वा अइवल्लहभगिणीए तेणम्ह सोगाउला धणियं ॥ १८७ ॥ इय सोउं धणदेवो सहरिसचित्तो समुल्लवइ एवं ।
मा कुण सोयं सुंदर ! न होइ अलियं तयं वयणं ॥ १८८ ॥ "दे ! पिच्छामो ताव य तुह भगिणिं, तेण एवमुल्लविए । नीओ तीए समीवे धणदेवो भणइ नियपुरिसं ॥ १८९ ॥ तं सुइट्ठदिन्नं आणेसु मणिति ताहे सो पुरिसो । घित्तुं लहु दिव्वमणिं समागओ तस्स पासम्म ॥ १९० ॥ विमलसलिलेण सित्तो दिव्वमणी ताहे तेण नीरेण । अब्भोक्खिया सलीलं समुट्ठिआ सुहपसुत्तव्व ॥ १९१ ॥ अविय ।
एतच्च तस्य वचनमलीकप्रायं तु संप्रति जातम् । यत्सा अहिना दष्टा न च कोऽपि खलु तां समुत्थापयति ॥ १८६ ॥ धनदेव ! ततोऽस्माकं संप्रति त्रुटिता ओ ! जीवितव्याशा । अतिवल्लभभगिन्यास्तेन वयं शोकाकुलाऽतिशयेन ॥ १८७ ॥ इति श्रुत्वा धनदेवः सहर्षचित्तः समुल्लपति एवम् । मा कुरु शोकं सुन्दर ! न भवत्यलिकं तद् वचनम् ॥ १८८ ॥ दे (हे ) ! प्रेक्षामहे तावच्च तव भगिनीं तेनैवमुल्लपिते । नीतस्तस्याः समीपे धनदेवो भणति निजपुरुषम् ॥ १८९ ॥ तं सुप्रतिष्ठदत्तमानय मणिमिति तदा स पुरुषः । गृहीत्वा लघु दिव्यमणिं समागतस्तस्य पार्श्वे ॥ १९० ॥ विमलसलिलेन सिक्तो दिव्यमणिस्तदा तेन नीरेण । अभ्युक्षिता सलिलं समुत्थिता सुखप्रसुप्तेव ॥ १९९ ॥
>
१. अलीकम्=असत्यम् । २. दष्टा । ३. त्रुटिता । ४. जीवितव्यस्य = जीवनस्य आशा । ५. अतिशयेन । ६. 'दे' इति संमुखीकरणादावर्थेऽव्ययम् । ७. तेण तयणु सलिलेण । ८. स्नपिता = सिक्ता ।
३७०
Jain Education International
नवमः परिच्छेदः
For Private & Personal Use Only
सुरसुन्दरीचरित्रम्
www.jainelibrary.org
