________________
इय भो धणदेव ! तया सोउं खयरस्स भासियं तस्स । तत्तो य मए एयं विचिंतियं निययचित्तम्मि ॥ ७२ ॥ पेच्छ नरा विबुहावि हु अणुरायपरवसा विसयगिद्धा । पाविंति आवयाओ विविहाओ एत्थ संसारे ॥ ७३ ॥ अच्छउ ता परलोगे इहेव पाविंति गरुयदुक्खाई । रागविमोहियचित्ता कज्जाकजं अयाणंता ॥ ७४ ॥ सारीरमाणसाणं दूसहदुक्खाण कारणं पढमं । इह परलोए घोरो रागो च्चिय सयलजीवाणं ॥ ७५ ॥ रागंधा इह जीवा दुल्लहलोयम्मि गाढमणुरत्ता । जं वेइंति असायं कत्तो तं हंदि ! नरएवि ? ॥ ७६ ॥ वल्लहविओयतविया असमंजसचिट्ठियाइं कुणमाणा । नरए नेरइया इव निच्चं चिय दुक्खिया होंति ॥ ७७ ॥
इति भो धनदेव ! तदा श्रुत्वा खचरस्य भाषितं तस्य । ततश्च मयैतद् विचिन्तितं निजकचित्ते ॥ ७२ ॥ प्रेक्षध्वं नरा विबुधाऽपि खल्वनुरागपरवशा विषयगृद्धाः । प्राप्नुवन्ति आपदो विविधाऽत्र संसारे ॥ ७३ ॥ आस्तां तावत् परलोक इहैव प्राप्नुवन्ति गुरुकदुःखानि । रागविमोहितचित्ता कार्याकायमजानन्तः ॥ ७४ ॥ शारीरमानसानां दुस्सहदुःखानां कारणं प्रथमम् । इह-परलोके घोरो राग एव सकलजीवानाम् ॥ ७५ ॥ रागान्धेह जीवा दुर्लभलोके गाढमनुरक्ताः । यद्वेदयन्ति असातां कुत्र तद्धन्दि ! नरकेऽपि ? ॥ ७६ ॥ वल्लभवियोगतप्ताऽसमञ्जसचेष्टितानि कुर्वन्तः । नरके नैरयिका इव नित्यमेव दुःखिता भवन्ति ॥ ७७ ॥
१. वेदयन्ति-अनुभवन्ति । २. असातं-दुःखम् । ३. तविया-तप्ताः । ४. चेष्टितानि-व्यापाराः।
सुरसुन्दरीचरित्रम्
अष्टमः परिच्छेदः
३०९ www.jainelibrary.org
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
