________________
एवं सुरेण भणिए काऊणं अंजलिं पयत्तेण । विहियपणामेण मए भणियं जं आणवेसित्ति ॥ २४५ ॥ बहुमाणपुव्वयं अह दिव्वमणी सुरवरेण मह सीसे । बद्धो नियहत्थेणं सरीररक्खा य विहियत्ति ॥ २४६ ॥ बद्धे मणिम्मि सहसा गरुयपमोओ मणम्मि संजाओ । भो सुप्पइट्ठ ! नटुं भयं असेसं सरीराओ ॥ २४७ ॥ संभासेउं हयगुरुभयं नेहसारं ममं सो । कंताजुत्तं विविहवयणालावसंभासणाए । तत्तो दित्तीभरियगयणो निजियाणंगरूवो। देवो पत्तो तुरियगमणो झत्ति असणंति ॥ २४८ ॥ साहुधणेसरविरइयसुबोहगाहासमूहरम्माए । रागग्गिदोसविसहरपसमणजलमंतभूयाए॥ २४९ ॥ एसोवि परिसमप्पइ दिव्वमणिसमप्पणोत्ति नामेण । सुरसुंदरीकहाए सत्तमओ वरपरिच्छेओ ॥ २५० ॥ १७५० ॥ एवं सुरेण भणिते कृत्वा अञ्जली प्रयत्नेन । विहितप्रणामेन मया भणितं यदाज्ञापयसि इति ॥ २४५ ॥ बहुमानपूर्वकमथ दिव्यमणिः सुरवरेण मम शीर्ष । निबद्धो निजहस्तेन शरीररक्षा च विहितेति ॥ २४६ ॥ बद्धे मणौ सहसा गुरुकप्रमोदो मनसि सञ्जातः । भोः सुप्रतिष्ठ ! नष्टं भयमशेषं शरीरात् ॥ २४७ ॥ संभाष्य हतगुरुभयं स्नेहसारं माम् सः । कान्ता-युक्तं विविधवचनालापसंभाषणया । ततो दिप्तीभृतगगन: निर्जितानङ्गरूपः । देवः प्राप्तस्त्वरितगमनो झटिति अदर्शनमिति ॥ २४८ ॥ साधुधनेश्वरविरचितसुबोधगाथासमूहरम्यायाः । रागाग्निद्वेषविषधरप्रशमनजलमन्त्रभूतायाः ॥ २४९ ॥ एषोऽपि परिसमाप्यते दिव्यमणिसमर्पणेति नाम्ना । सुरसुन्दरीकथायाः सप्तमो वरपरिच्छेदः ॥ २५० ॥ १७५० ॥
सप्तमः परिच्छेदः समाप्तः १. संभाष्य ।
२९६
सप्तमः परिच्छेदः
सुरसुन्दरीचरित्रम्
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
