________________
एमाइ बहुविगप्पं चिंतेमाणी अहोनिसं तत्थ । रयणीएवि नो निदं लहामि तुह नाह ! विरहम्मि ॥ १३७ ॥ अन्नदिवसम्मि भाया चंपगमालाए मज्झ जणणीए । अमियगई तत्थ पुरे समागओ रायकज्जेण ॥ १३८ ॥ दट्ठण असणिवेगं अह सो संजायपहरिसो भणइ । सिरिगंधवाहणेणं रन्ना बहुमाणपुव्वं तु ॥ १३९ ॥ नहवाहणस्स कजे विमग्गिया अज्ज कणगमालत्ति । सहरिसवयणेण मएवि तस्स दिन्ना इमा भद्द ! ॥ १४० ॥ युग्मम् ॥ एईए पंचमीए विवाहलग्गं निरूविंय तीए । नियबंधवजुत्तेणं आगंतव्वं तहिं तुमए ॥ १४१ ॥ अह भणइ असणिवेगो सयमेव य तत्थ गंतुमुचियम्ह । .. तुम्ह वयणाओ संपइ विसेसओ होइ गंतव्वं ॥ १४२ ॥
एवमादिबहुविकल्पं चिन्तयन्त्यर्हनिशं तत्र । रजन्यामपि न निद्रां लभे तव नाथ ! विरहे ॥ १३७ ॥ अन्यदिवसे भ्राता चम्पकमालाया मम जनन्याः । अमितगतिस्तत्र पुरे समागता राजकार्येण ॥ १३८ ॥ दृष्टवाऽशनिवेगमथ स सञ्जातप्रहर्षो भणति । श्रीगन्धवाहनेन राज्ञा बहुमानपूर्वं तु ॥ १३९ ॥ नभोवाहनस्य कार्ये विमार्गिताऽद्य कनकमालेति । सहर्षवचनेन मयाऽपि तस्मै दत्तेयं भद्र ! ॥ १४० ॥ युग्मम् । एतस्यां पञ्चम्यां विवाहलग्नं निरूपितं तस्याः । निजबन्धवयुक्तेनागन्तव्यं तर्हि त्वया ॥ १४१ ॥ अथ भणति अशनिवेग: स्वयमेव च तत्र गन्तुमुचितोऽस्मान् । तव वचनात् संप्रत्ति विशेषत: भवति गन्तव्यम् ॥ १४२ ॥
२७८
सप्तमः परिच्छेदः
सुरसुन्दरीचरित्रम्
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
