________________
सोवि हु सयणीयाओ समुट्ठिओ कलयलं निसामित्तं । वज्जरइ केण अंबे ! मुसिया, जं एवमुल्लवसि ? ॥ १६८ ॥ न हु इत्थ कोवि दीसइ दुट्ठमई कीस अंबि ! उव्विग्गा ? । एवं तु तेण भणिया सुदंसणा एवमुल्लवइ ॥ १६९ ॥ को सि तुमं कस्स सुओ कीस गिहं मज्झ आगओ पाव ! ? । हा ! धिट्ट ! किंनिमित्तं अंबित्ति ममं समुल्लवसि ? ॥ १७० ॥ कीस मह पुत्तसेज्जाए इत्थ सुत्तोसि नट्ठमज्जाय ! । कत्थ कओ मे पुत्तो धणवइनामो हयास ! तुमे ? ॥ १७१ ॥ एवं च तीइ निठुरवयणाणि निसम्म विम्हिओ चित्ते । सो पुरिसो नियदेहं पुणो पुणो अह पुलोएइ ॥ १७२ ॥ आलोइऊण सुइरं नियदेहं जाव सामलमुहो सो । उप्पइयमणो ताहे आलोयइ नहयलं सहसा ॥ १७३ ॥
सोऽपि खलु शयनीयात् समुत्थितः कलकलं निशम्य । कथयति केन अम्बे ! मुषिता यद्येवमुल्लपसि ? ॥ १६८ ॥ न खल्वत्र कोऽपि दृश्यते दुष्टमतिः कस्माद् अम्बे ! उद्विग्ना ? । एवं तु तेण भणिता सुदर्शना एवमुल्लपति ? ॥ १६९ ॥ कोऽसि त्वं कस्य सुतः कस्माद् गृहं मम आगतः पाप ! । हा ! धृष्ट ! किंनिमितं अम्बेति माम् समुल्लपसि ॥ १७० ॥ कस्माद्मम पुत्रशय्यायामत्र सुप्तोऽसि नष्टमर्याद ! । कुत्र कृतो मम पुत्रो धनपतिनामा हताश ! त्वया ? ॥ १७१ ॥ एवञ्च तस्याः निष्ठुरवचनानि निशम्य विस्मितश्चित्ते । स पुरुषो निजदेहं पुन: पुनरथ पश्यति ॥ १७२ ॥ आलोक्य सुचिरं निजदेहं यावत् श्यामलमुखः स । उत्पतितमनास्तदाऽऽलोकयति नभस्तलं सहसा ॥ १७३ ॥
१. धृष्ट ! । २. पश्यति ।
सुरसुन्दरीचरित्रम्
षष्ठः परिच्छेदः
२४१
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
