________________
तुह संगमरहियाणं मरणं जइ होज, होज ता दुक्खं । इण्हि पुणम्ह सुंदरि ! मरणेवि हु नत्थि दुक्खंति ॥ ५४ ॥ किञ्च । एसो अचिंतिओवि हु जह जाओ संगमो सह तुमाए । तह चेव मा कयावि हु अन्नपि हु सोहणं होज्जा ॥ ५५ ॥ कीरउ ताव उवाओ अहलो जइ होइ होउ, को दोसो ? । मंचयवडियाण पुणो तहट्ठिया चेव भूमित्ति ॥ ५६ ॥ नहवाहणखयरं तं दटूण मए इमं कयं सुयणु ! ।। भवियव्वयाए दिटुं होज्जा जं किंचिमह उचियं ॥ ५७ ॥ अब्भुवगयं हि मरणं नासिज्जउ तहवि ताओ खयराओ । जलचव्वणुजयाणं मा कहवि हु एइ गुलओवि ॥ ५८ ॥ ता सुयणु ! मुंच सोयं वच्चामो रयणसंचए ताव । कालोचियं च पच्छा दिटुं दिटुं करिस्सामो ॥ ५९ ॥
तव सङगमरहितानां मरणं यदि भवेत्, भवेत्तस्मात् दुःखम् । इदानीं पुनरावयोः सुन्दरि ! मरणेऽपि खलु नास्ति दुःखमिति ॥ ५४ ॥ किञ्च एषोऽचिन्तितोऽपि हु यथा जातस्सङ्गमः सह त्वया । तथा चैव माम् कदाचिदपिखल्वन्यदपि हु शोभनं भवेत् ॥ ५५ ॥ क्रियतां तावदुपायो, अफलो यदि भवति भवतु, को दोषः । मञ्चकपतितानां पुनस्तथास्थितैव भूमीति ॥ ५६ ॥ नभोवाहनखेचरं तं दृष्टवा मयेदं कृतं सुतनो ! ।। भवितव्यतायां दृष्टं भवेत् यत्किञ्चिदथोचितम् ॥ ५७ ॥ अभ्युपगतं हि मरणं नाश्यतां तथापि तस्मात्खेचरात् । जलचर्वणोद्यतानां मा कथमपि खलु एति गुडकोऽपि ॥ ५८ ॥ तस्मात् सुतनो ! मुञ्च शोकं व्रजावो रत्नसञ्चयं तावत् । कालोचितश्च पश्चात् दृष्टं दृष्टं करिष्यावः ॥ ५९ ॥
१. त्वया । २. अभ्युपगतम्-अङ्गीकृतम् । ३. जलचर्वणोद्यतानाम् । ४. गुडकः ।
२२२
षष्ठः परिच्छेदः
सुरसुन्दरीचरित्रम्
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org