________________
लहुसद्देणं एवं सोलिंभं संगग्गरं भणइ । निज्जियसुरमणुओवि हु पहरसि इत्थीण किं भयवं ! ? ॥ १२ ॥ युग्मम् ॥ जइ मज्झ तम्मि लोए भयवं ! गरुओ कओ हु अणुराओ । ता कीस तं पमोत्तुं घडसि ममं अन्नलोएणं ? ॥ १३ ॥ अन्नं च । सुम्मंति इत्थ लोए पंचेव सिलीमुहा ओ किल तुज्झ । नवरं ममं पडुच्चा सहस्सबाणोव्व तं जाओ ॥ १४ ॥ जइ जाव मज्झ पहरसि पहरसु को तं निवारेइ भयवं ! । नवरं तह मह पहरसु कयंतभवणे जह वयामि ॥ १५ ॥ तुमए पुण तह पहया जह न मया नेय जीविया अहयं । ता किं भणामि इहि सरणम्मि समागया तुज्झ ? ॥ १६ ॥ दड्डस्स हुयवहेणं सो चेव जहोसहं तु लोयस्स । तुमए पीडियदेहा तह सरणं तुज्झ अल्लीणा ॥ १७ ॥ लघुशब्देन एतद् सोपालम्भं सगद्गदम् भणति । निर्जितसुरमनुष्योऽपि खलु प्रहरसि स्त्रीणां किं भगवन्!?॥ १२॥ युग्मम्॥ यदि मम तस्मिल्लोके भगवन् ! गुरुकः कृतः खल्वनुरागः । तस्मात् कस्मात् तं प्रमुच्य घटयसि मामन्यलोकेन ? ॥ १३ ॥ अन्यं च । श्रूयते अत्रलोके पञ्चैव शिलीमुखा ओ किल तव। नवरं माम् प्रतीत्य सहस्त्रबाण इव त्वं जातः ॥ १४ ॥ यदि यावत् मम प्रहरसि प्रहर कस्त्वां निवारयति भगवन् !। नवरं तथा मम (मां) प्रहर कृतान्तभवने यथा व्रजामि ॥ १५ ॥ त्वया पनस्तथा प्रहता यथा न मता नेति जीविताऽहकम् । तस्मात् किं भणामि इदानीं शरणं समागता तव? ॥ १६ ॥ दग्धस्य हुतवहेन स एव यथौषधं तु लोकस्य । त्वया पीडितदेहा तथा शरणं तवऽऽलीना ॥ १७ ॥
१. सोपालम्भं साक्षेपवाक्यम् । २. सगद्गदम् । ३. शिलीमुखाः = बाणाः । ४. पडुच्चा = प्रतीत्य । ५. मृता । ६. हुतवहः अग्निः । ७. स एव अग्निरेव । ८. आलीना।
सुरसुन्दरीचरित्रम्
षष्ठः परिच्छेदः
२१५
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
