________________
चउत्थो सग्गो
अंगअं कंकण-ट्ठाणे सरं काए वि बद्धिअं । गच्छंतीए ण तं णाअं फिडिअं पडिअं भुवि ॥९॥
कंचि कंठे णिबझंती पालंबं च कडीअडे । धावंती का वि णो वेइ सवत्तीणं विडंबणं ॥१०॥
पआण-प्पढिलं णीविं गण्हंती का वि पाणिणा । जण-संसम्मि तूरंती ण पट्टइ ण चिट्ठइ ॥११॥
इअ वाउल-चेट्टाओ बिंबोट्ठीओ कहंचण ।। मणि-हम्मिअ-पासाए आरुहंति समंतदो ॥१२॥
अङ्गदं कङ्कणस्थाने स्वयं कयाऽपि बद्धम् । गच्छन्त्या न तज्ज्ञातं भ्रष्टं पतितं भुवि ॥९॥
काञ्ची कण्ठे निबध्नती प्रालम्बं च कटीतटे । धावन्ती काऽपि नावैत् सपत्नीनां विडम्बनम् ॥१०॥
प्रयाणप्रशिथिलां नीवीं गृह्णन्ती काऽपि पाणिना । जनसंसदि त्वरमाणा न प्रातिष्ठत नातिष्ठत् ॥११॥
इति व्याकुलचेष्टा बिम्बोष्ठ्यः कथञ्चन । मणिहर्म्यप्रासादानारोहन् समन्ततः ॥१२॥
(७)
कंढे.
(८) णावेइ.
(९) पआणप्पडितं.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
