________________
तिओ सग्गो
४३
सुण पुण वुस-लंछणस्स' संझा-णडण-महम्मि महं मिअंग-वाए । अदिसअ-कुसलेहि एहि दोहिं दुलहतमोर वि हि लंभिओ पसादो ॥९॥
णिअ-पअ-फिडिआ कआ इमेहिं बल-महण-प्पमुहा णिलिंप-जोहा । अवणिसुर-महेसु हव्व-भाअं भअ-विअला हि अविग्गहा भुणंति ॥१०॥
ण हु विसुमरिअं मए तुए जं मह जण वअ-लंघणेण मंदं । अलिअ-बडु-छलेण१३ वंचिऊण तिहुवणमाहरिअं ण१४ किं तहिंतो ॥११॥
उइदमुइदमज्ज दिट्ठिआ मे भुअ-वण-मज्झ-पहं सुहं पविटुं । जुहि विजिअ तुमं वसे करिस्सं तुरिअमहं भुवणाइ चोद्दसावि ॥१२॥
शृणु पुनर्वृषलाञ्छनस्य सन्ध्यानटनमहे मम मृदङ्गवादे । अतिशयकुशलैरेभिर्दोभिर्दुर्लभतमोऽपि हि लब्धः प्रसादः ॥९॥
निजपदभ्रष्टाः कृता अमीभिर्बलमथनप्रमुखा निलिम्पयोधाः । अवनिसुरमखेषु हव्यभागं भयविह्वला ह्यविग्रहा भुञ्जते ॥१०॥
न खलु विस्मृतं मया त्वया यन्मम जनकं वयोलङ्कनेन मन्दम् । अलीकबटुच्छलेन वञ्चयित्वा त्रिभुवनमाहृतं न किं तस्मात् ॥११॥
उचितमुचितमद्य दिष्ट्या मे भुजवनमध्यपथं सुखं प्रविष्टम् । युधि विजित्य त्वां वशे करिष्ये त्वरितमहं भुवनानि चतुर्दशापि ॥१२॥
(१२) दुळपतमो.
(१३) वडुझळेण.
(११) ळंझणस्स. (१४) णहीतहीतो.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
