________________
पढमो सग्गो
१७
थद्धो इरं विम्हअ-विम्हरिज्जंतुद्दाम-वेरो कुमरं पुलंतो । ठिओ स चित्ते लिहिदो व्व पच्छा सच्छंद-कोवो पस्सं भणाइ ॥६४॥
किं णाम कण्णा-विड २ बाण-णाधं मण्णेहि णिण्णाधमिमं३ पएसं । सहस्सबाहुस्स मह प्पहावं कहं ण आणासि जअ-प्पसिद्धं ॥६५॥
दूसेसि णीसेस-सुरासुराणं णाहस्स बाणस्स सुअं कुमारि । को को तुवं७४ कक्कस-कम्मकारी गुत्तं घरं केण पहा पविट्ठो ॥६६॥
गच्छेहि वंछा५ जइ जीविदुं दे जुज्झेहि ६ जं वा मलणाहिलासी । बाणस्स बाणा हि किआवराहे णेग्घिण्ण-चंडा७ इअ खादिमंता ॥७॥
स्तब्धश्चिरं विस्मयविस्मर्यमाणोद्दामवैरः कुमारं प्रलोकयन् । स्थितः स चित्रे लिखित इव पश्चात् स्वच्छन्दक्रोधः परुषमभणत् ॥६४॥
किं नाम कन्याविट बाणनाथं मन्यसे निथिं इमं प्रदेशम् । सहस्रबाहोर्मम प्रभावं कथं न जानासि जगत्प्रसिद्धम् ॥६५॥
दूषयसि नि:शेषसुरासुराणां नाथस्य बाणस्य सुतां कुमारीम् । कः कस्त्वं कर्कशकर्मकारी गुप्तं गृहं केन पथा प्रविष्टः ॥६६॥
गच्छ वाञ्छा यदि जीवितुं ते युध्यस्व यद्वा मरणाभिलाषी । बाणस्य बाणा हि कृतापराधे नैपुण्यचण्डा इति ख्यातिमन्तः ॥६७||
-
(७१) स्वंधो. (७४) कोको तुवं. (७७) णेक्खिण्णचंडा.
(७२) कण्णाविट (७५) गच्चेइ वाच्छा.
(७३) णिण्णाथमिमं. (७६) जज्झेइ.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
