________________
भाष्यगाथा २६५१-२६५९ ]
दशम उद्देशतः
उल्लावं तु असतो, दाउँ गिलाणो तहेव उटुडें ।
तुसिणी तत्थ गोवा, सुणेज्ज सो वाहरंतस्स ।। २६५५ ।।
दिवा रातो वा वाहतस्स गुरुस्स गिलाणो उल्लावं दाउमसत्तो गिलाणो तुसिणी प्रो अच्छेज्ज, उट्ठेउं वा असत्तो तत्थ गतो पडिसुणेज्ज । शब्दं ददातीत्यर्थः ॥ २६५५ ॥
इदाणि भावस्स ववादो भण्णति
भणति रहे जइ एवं, हवेज णिद्दोसमिहरहा दोसा ।
तुझे वि ताव उहह, भणति पगासे वि दढमूढे || २६५६||
सेहतएण प्रायरिओ परिसामज्ये ण वत्तव्वो जहा तुमं पण्णवेसि एवं ण भवति ति ।
तो कहि तेण भाणियव्वं ?
उच्यते - "रहे" एगते भणति जहाहं पण्णवेमि । जति एवं भण्णति तो णिद्दोसं । "इहरहा" जहा तुमं पण्णवेह एवं समयविराणा दोसो भवति । तुब्भे वि मयानिहितं प्रत्यं ऊहह कि घडति ण घडतीति, ताव शब्दः परिमाणवाचकः, जहा इमेण मे पहेण गंतव्वं जावतितं दट्ठ, एव इणमत्थं पुव्वावरेण ताव ऊहह जाव भवे श्रभिगो ।
हवा - पदपूरणे ( वा ) दढं दृढं जो मूढो भूतत्थं प्रपडिवज्जतो पगासं परिसामज्ये वि भण्णति ।। २६५६ ॥
""प्रोसण्णादी चउत्थम्मि" अस्य व्याख्या
-
विरहे उ मठातं, ओसण्णं भणति परिसमज्झे वि ।
ण वि जाणसि हित्तादि व, नडपढियं किं तुहंतेणं || २६५७॥
-
श्रोणी श्रारिप्रो, विरहे एगंते बहु भणितो - "सगोरवविरमाहि" त्ति श्रद्वायंतो श्रविरमंतेत्यर्थः, परिसामज्भे वि भण्णति - ण याणसि तुमं हितं वा ग्रहियं वा णडपढितेण वा किं तुज्झतेण पादेहिं वा संघट्टिज्जति जेण सो प्रमाणितो चितेति एते मं देवयमिव पेक्खता इदाणि मं प्रोसण्णदोसेण दासमिव पासंति तं ण एतेसि दोसो, मज्झ दोसो, उज्जमामि ।। २६५७।।
जे भिक्खू अणंतकाय -संजुत्तं आहारं आहारेह, आहारेंतं वा सातिज्जति ॥ | सू० ||५|| भ्रांतकात मूलकंदो, अल्लगफलादि वा एवमादिसम्मिस्सं जो भुंजति तस्स चउगुरु । जे भिक्खू असणादी, भुंजेज्ज अनंतकायसंजुतं ।
सोणा णत्थं, मिच्छत्त-विराधणं पावे || २६५८ ||
श्राणादिया दोसा भवंति ।
इमे दोसा
-
१ गा० २६५१ ।
तं कायपरिच्चयती, तेण य भुत्तेण संजमं चयती । अतिखद्ध अणुचितेण य, विहगादीणि आयाए || २६५६||
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
