Agam 24 Chhed 01 Nishith Sutra Part 03 Sthanakvasi

SR No.: 001830
Original Sutra Author: N/A
Author: Amarmuni, Kanhaiyalal Maharaj
Publisher: Amar Publications
Publication Year: 2005
Total Pages: 644
Language: Prakrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Ethics, & agam_nishith
File Size: 10 MB

Page 589

भाष्यगाथा ४६२८-४१३३ ]
वामपासत्थिया वेगच्छिया भण्णति । श्रादिसद्दातो प्रणतरे वत्यंतरे । एवमादिठाणेसु मा तरुणी गूमेस्सति - स्थापयिष्यतीत्यर्थः ।
पंचदश उद्देशकः
एतेण कारणं भिक्खग्गहणकाले अभिष्णं प्रविधिभिष्णं वा ण च्छुर्हति पडिग्गहे तासि, ण वा भोकाले तासि तं दिज्जति । "तो भिण्णं छुहंति पडिगाहेसु' त्ति पाढंतर तो इति तेणं कारणं तरुणं डिग्गहे व विधिभिष्णं छुभंति - भिक्खरहणकाले गेव्हंतीत्यर्थः ॥ ४६३०||
।
एवं एसा जयणा, अपरिग्गहितेसु तेसु खेत्ते तिविहे परिग्गहिए, इमा उ जयणा पुणो होति ॥ ४६३१ ॥ पुत्रद्धं कंठं । तिविहे ति संजता संजइओ उभयं च ॥ ४६३१ । । तीसे गाहाए पच्छद्धस्स इमा विभासा -
पुव्वोहिते खेत्ते, तिविहेण गणेण जति गणो तिविहो । एज्जाहि तयं खेत्तं, ओमे जयणा तहिं का णू ॥ ४६३२॥
५४ १
जं खेत्तं पुचं उग्गहियं तिविहेण गणेश तिविधगणस्स वा प्रणतरेण राणे, संजतेहि संजती हि भए ति एस तिविधो गणो, तं चैव खेत्तं । तिविधो गणो एस संजता संजतीश्रो अयं वा । एते ओमका यसंथरता आगता । तेसि श्रागयाणं, तेहि ठायमाणेणं का ठायव्वे जयणा ? तेसि वा वत्थव्वाणं दायव्वे का जया ? || ४६३२ ॥ |
प्रतो भण्णति -
आयरिय-वसुभ-अभिसेग - भिक्खुणो पेल्लऽलंभे ण वि देते । गुरुगा दोहि विसिडा, चतुगुरुगा दीव जा मासो ||४६३३ ||
वत्व्त्राणं प्रागंतुगाण वा जो संजयपरिगहो सो इमाणं चण्हणणतरम्स होज्जा - प्रायश्विस्त वसभस्स अभिगम्स भिक्खुणो वा आगंनुगाण वि एते चेव चउरो भेदा, संजतीण वि त्यन्वाऽऽगंतुगीण एते नउरो भेदा कायव्वः ।
इमा उच्चारणा - पवभिणी व सभी प्रभिसेया भिक्खुणी ।
प्राचार्यः प्रसिद्धः । इह उपाध्यायो वृषभानुग इति कृत्वा वृषभ इत्युक्तः । इह पुनः इत्वराभिषेकेन प्राचायपदे प्रभिषिक्तो यः सोऽभिषेकः, ग्रहवा - गणावच्छेदक अभिषेकः । शेषा भिक्षवः प्रसिद्धा: ।
एतेसि इमा चारणिका - श्रायरियपरिग्गहिते खेत्ते जति प्रष्णो प्रायरिश्रो श्रागम, जति सो वत्यव्वो खेत्ते पहुष्पंते परभत्तपाणे प्रणतो प्रलब्भंते ण देति ठाणं श्रागंतुगाणं ङ्का ।
जं सो आगंतुगो हिडंतो पाविहिति तं सो वत्थव्वगो सव्वं पावति । श्रहेण पहुष्पंते खेत्तं सो य आगंतुगो वला पेल्लियो ठाति भणइ य -
" कोऽसि तुमं”, तस्स वि चउगुरु, जंचते वत्थं वा पाविर्हिति तणिकष्णं सव्वं प्रागंतुगो एगो पावति । एत्थ एवं पच्छित्तं उमयगुरु भवति ।
सो व त्यो प्रायरियो वसभस्स प्रागंतुगस्स ण देति वा ।