________________
चतुर्दश उद्देशकः
एमेव तिविहपातं. पामिच्चं जो उ गेह आणादी ।
ते चैव तत्थ दोसा, तं चैव य होति त्रितियपदं ॥ ४४६०॥
लाउय दारुय-मट्टियामयं तिविधं पाट । जे तेल्लादिपिंडदोसा जं च तत्थ वितियपदं, तं चैव पादे वि सव्वं दट्टव्वं ||४४६०।।
लोइए लोउत्तरे वा वत्थे पामिच्चे इमे दोसा
भाष्यगाथा ४४८६–४४१४ J
मतिलितफालित फोसित, हितणड्डे वा वि अण्णमग्गते । अवि सुंदरे विदिण्णे, दुक्कररोयी कलहमादी || ४४६१ ।।
मइलादिदोसेहिं तं पामिच्चियं ण गेहति, अण्णं मग्गति, अण्णम्मि य सुंदरे वि दिये हुक्कररोइत्तगे
ण रोएति, तत्थ " गेह" ण गेहामि त्ति कलहमादिया दोसा भवति । पादे विभि लेनोवा त्रिणा सिउ त्ति ण गेण्हेज्जा । गयं लोउत्तरं पामिच्चं ॥ ४४६१।।
जम्हा पामिच्चे एते दोसा तम्हा ण घेत्तव्वं ।
इमं कायव्वं
उच्चत्ताए दाणं, दुल्लभखग्गूडलम पामिच्चं ।
तं पिय गुरुस्स पासे, ठवेंति सो देति मा कलहो || ४४६२ ||
-
-
वत्यपादादिए पहुप्पतेसु साहुणा साहुस्स उच्चताए णिज्जं दायव्वं ।
अहवा इमं बितियपदं - दुल्लभयाए देसे पामिच्च पि कज्जति सगच्छे परगच्छे वा, तहा खग्गूड अलसाणं पामिच्चं दिज्जति, तं पि गुरूगं समीवे प्राणेउं ठविज्जति, ताहे सो चेव गुरू देति मा लंभकाले देतो ऊणं देज्ज, गेण्हते वा "ऊणं देज्जासि" त्ति कलहं करेज्जा, तम्हा गुरू तत्य पमाणं ।।४४६२।।
जे भिक्खू पडिग्ग परिट्टे, परियट्टावे, परियट्टियमाहट्ड दिज्जमाणं पडिग्गाहेति, पडिग्गार्हतं वा सातिज्जति ||०|| ३ ||
प्रप्पणिज्जं देति परसंतियं गेण्हति ति परियट्टियं एत्थ चउलहुँ ।
परियट्टियं पि दुविहं, लोइय - लोउत्तरं समासेणं ।
एक्क्कं पि यदुविहं, तदव्वे अण्णदव्वे य ||४४६३॥
तव्वे पत्तं पत्ते, अण्णदव्वे पत्तं वत्थेण दंडगादिना वा संजयस्स गिही जं दाउकामो तं प्रोग गहिणा सह परियट्टे देति त्ति । एयं लोइयं परियट्टियं ॥ ४४६३ ।।
एत्थ इमं उदाहरणं
रोप्परसज्झिलियासंजुत्ता दो वि एक्कमक्केणं । पोग्गलियसंजयडा, परियट्टण संखडे बोही || ४४६४ ||
४३१
एसा भद्दबाहुकया गाहा ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
