Agam 24 Chhed 01 Nishith Sutra Part 03 Sthanakvasi

SR No.: 001830
Original Sutra Author: N/A
Author: Amarmuni, Kanhaiyalal Maharaj
Publisher: Amar Publications
Publication Year: 2005
Total Pages: 644
Language: Prakrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Ethics, & agam_nishith
File Size: 10 MB

Page 233

भाष्यगाथा ३३१२-३३१५ ] एकादश उद्देशक:
१८५ जे भिक्ख गामाणुगाम दूइज्जमाणे अण्णउत्थियस्स वा गारत्थियस्स वा सीस
दुवारियं करेइ, करेंतं वा सातिज्जति ॥सू०॥६३।। पायप्पमज्जणादी, सीसदुवारादि जे करेजाहिं ।
गिहि-अण्णतित्थियाण व, जो पावति अाणमादीणि ||३३१२।। च उगुरु से पच्छित्तं, प्राणादिया य दोसा भवंति । मिन्छन थिरीकरणं । सेहादियाण य तत्थ गमणं । पवयगस्स य अोभावणा । जम्हा एते दोसा तम्हा एतेसि बेयावच्चं णो कायब्वं ।।३३१२।।
कारणे पुण कायव्वं -
बितियपदमणप्पज्झे, करेज्ज अविकोविते व अप्पज्झे ।
जाणते वा वि पुणो, परलिंगे सेहमादीसु ॥३३१३।। कारणे परलिंगपवण्णो करेज्जा, सेहो वा अणलो विगिचियवो तस्स करेंतो सुद्धो, तस्सग्गतो वा पनवणं करेंतो सुद्धो।
___ अहवा - सेहो प्रागतो परिस्संतो दवलिंगेण, तस्स विस्सामणादि कायव्वं । अप्पसागारिए जयण करेंतो सुद्धो॥३३१३॥
जे भिक्ख अप्पाणं बीभावेति, बीभावेतं वा सातिज्जति ।।सू०॥६४॥ जे भिक्खू परं बीभावेति, वीभावेतं वा सातिज्जति !सू०॥६॥
उभयं वा। अनन्यभावे प्रात्मवात्मा, पृथग्भावे प्रात्मव्यतिरिक्तः परः, प्रात्मपरव्यपदेशेनोभयं भवति । ऐहिकपारत्रिकं भयोत्पादन बी भावनं, च उगुरु पच्छित्तं प्राणादिया य दोसा भवन्ति ।
दिव्य-मणुय-तेरिच्छं, भयं च आकम्हिकं तु णायव्वं ।
एक्केक्कं पि य दुविहं, संतमसंतं च णायव्वं ॥३३१४॥ भयं चउब्विहं उप्पज्जति -- पिसायादिएहितो दिव्वं तेणादिएहि तो माणुस्स, पाउ-ते उ-वाउ-वणस्सइयाइएहिं तो य तेरिच्छं, निर्हेतुक चउत्थं अकस्माभयं भवति । एक्केक्कं पुगो दुविहं - संतासंतभेएण । पिसाय तेण-सिंघाइएमु दिद्वेसु जं भयं उप्पज्जति तं संतं, अदितुमु असंतं । अकस्माद्भयं संतं, आत्मसमुत्थं मोहनीयभयप्रकृत्युदयादुद्भवति असंतं, अकस्माद् भयं भय कारणसकल्पिताभिप्रायोत्पन्नं ।।३३१४॥
चोदकाह - ननु इहलोकभयं परलोकभयं प्रादाणभयं प्राजीवणाभयं अकस्माद्भयं मरण भयं प्रसिलोगभयं एयं सत्तविहं भयमुत्तं, कहं चउन्विहं भणह ?
आचार्याह -
कामं सत्तविकप्पं, भयं समासेण तं पुणो चउहा ।
तत्थादाणं समणे, ण होज्ज अहवा वि देहुवही ॥३३१|| काभं शिष्याभिप्रायानुमतार्थे, तदेव सत्तविहं भयं संखिप्पमाणं चउब्विधं भवति । कहं पुण संखिप्पति ?
उच्यते - इहलोग भयं मणुयभए समोतरति, परलोगभयं दिव्व-तिरियभएसु समोतरति । भादाणे प्राजीवण-मरण-प्रसिलोगभयं च-एते चउरो वि तिसु दिवादिएमु समोतरंति ।