________________
सभाष्य-चूणिके निशीथसत्रे
। सूत्र -१ साहूणं मूलगुणेसु उत्तरगुणेमु य जति देसे अवष्णं वदति तो चउगुरुगा, दोसु वि सम्वेसुं मूसं।
एत्य प्रत्यस्स देसे गिहीण य, मूलगुणदेसे साहूण य, उत्तरगुणदेसे सुत्तणिवादो भवति । एवं प्रवणवयणं सेवंतस्स प्राणादिया दोसा भवंति ॥३३०१॥
मूलगुण-उत्तरगुणे, देसे सव्वे य चरणधम्मो उ । सामादियमादी उ, सुयधम्मो जाव पुव्वगतं ॥३३०२॥ सामाइयमाईए, एक्कारसमाउ जाव अंगातो।
अह देसो एत्थ लहुगा, सुत्ते अत्थम्मि गुरुगादी ॥३३०३॥ पूव्वद्धं गतार्थत्वात कंठं । सुयस्स सामादियादि-जाव-एक्कारसअंगा-ताव-देसो, एयं चैव सह पुब्वगएण सव्वसुय
सव्वम्मि तु सुयणाणे, भूया वाते य भिक्खुणो मूलं । गणि आयरिए सपदं, दाणं आवज्जणा चरिमं ॥३३०४॥ गिहिणं मूलगुणेस, देसे गुरुगा तु सम्वहिं मूलं । उत्तरगुणेसु देसे, लहुगा गुरुगा तु सव्वेसिं ॥३३०५॥ मूलगुणे उत्तरगुणे, गुरुगा देसम्मि होंति साहूणं ।
सव्वम्मि होति मूलं, अवण्णवायं वयंतस्स ॥३३०६।। कहं पुण वदंतो प्रासादेति ?
जीवरहिते व पेहा, जीवाउलमुग्गदंडता मोयं ।
को दोसो य परकडे, चरणे एमातिया देसे ॥३३०७॥ जीवेहिं विरहिते जाव पडिलेहणा कज्जति सा निरत्थिया ।
जीवाउले वा लोगे बंकमणादिकिरियं करेंतो कहं णिद्दोसो ? परित्तेगिदियाण य संघट्टणे मासलहुदाणे, एवं अप्पावराहे उग्गदंडया मजुत्ता।
जं व बितियपदे णु मोयायमणं भणियं तं पि प्रजुत्तं, -
प्राहाकम्मादिएसु परकडेसु को दोसो ? एवमादि चरणस्स देसे अवष्णो । सर्व यम-णियमात्मकं चारित्रं कुशलपरिकल्पितं एष सर्वावर्णवादः ॥३३०७॥ इमेरिसं सुत्ते अवणं वदति -
काया वया य तच्चिय, ते चेव पमाय अप्पमादा य ।
जोतिस-जोणि-णिमित्तेहिं किं च वेरग्गपरयाणं ॥३३०८॥
प्रयुत्तं पुणो पुणो कायवयाण वण्णणं पमादप्पमायाण य। किं वा वेरग्गपवण्णाणं, जोतिसेण बोषीपाहुडेण वा णिमित्तेप वा । सव्वं वा पागतभासाणिबद्धं, एवमादि सुय-मासायणा। एवं प्रवन्न वदंतो
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org