________________
माध्यगाथा ७४१-७५४ ]
प्रथम उद्देशक:
एवं ताव दिटुं मतिरेगबंधणं, तं पुण कवतिय कालं 'मवलक्खण घरेयव्वं ? मतो सुतमाग जे मिक्खू अतिरेगं बंधणं पायं दिवड्ढाओ मामाओ परेण परेइ,
धरतं वा सातिज्जति ॥सू०॥४६॥ दिवढमासातो परं परतस्स प्राणादिणो दोसो, मासगुरु च से पच्छितं । ण केवलमतिरेगबंधणमलक्खणं दिवड्ढातो पर ण धरेयव्वं । एगबन्धेण वि अलक्षणं दिवढातो परं न घरेयव्वं - कंठा।
अवलक्खणेगबंध, दुग-तिग-अतिरेग-बंधणं वा वि । जो पायं परियट्टइ, परं दिवड्ढाओ मासाओ ॥७५०॥
कंठा ॥७५०॥ जो एगबंधणादि धरेति तस्स इमे दोसा -
सो आणा अणवत्थं, मिच्छत्तविराधणं तहा दुविहं ।
पावति जम्हा तेणं, अण्णं पादं वि मगेज्जा ॥७५१॥ तित्थय राणं माणाभंगो, प्रणवत्या - एगेण धारितं प्रष्णो वि घरेति, मिच्छत्तं - ण जहावातिणो, तहाकारिणो, प्रायसंजमविराहणा वक्खमाणगाहाहि ॥७५१॥ अतिरेगबंधणमलक्खणे प्रणे वि सूतिता अलक्खणा ।
हुंडं सबलं वाताइद्ध, दुप्पुत्तं खीलसंठितं चेव !
पउमुप्पलं च सवणं, अलक्खणं दड्ढ दुचण्णं ॥७५२॥
समचउरंसं जं न भवति तं हुंडं, कृष्णादिचित्तलागि जस्स तं सबलं, प्रणिप्फणं वाताइदं त्रोप्पडयंत्ति वुच्चति । जं ठविज्जतं उद्धं ठायति चालियं पुण पलोट्टति तं दुप्पुत्तं । जं ठविज्जतं ण ठाति तं खीलसंठितं । जस्स महो णाभी पउमागिती उप्पलागिती वा तं पउमुप्पलं। कंटकादिखयं सव्वणं । एताणि अलक्खणाणि । दड्ढदुवण्णाणि य दड्ढं अग्गिणा, पंचवण्णोववेवं दुखणं एकस्मिन्नपि न पततीत्यर्थः ।
अहवा - प्रवालांकुरसन्निभं सुवणं सेसा सम्ने दुव्वण्णा मणिष्टा इत्यर्थः । अहवा - भलक्खणं एगबंधणादी जं वा एयवज्ज मागमे अणिटुं ।।७५२।। इमा चरित्त-विराहणा
हुंडे चरित्तभेदो, सबले चित्तविन्भमो । दुप्पुत्ते खीलसंठाणे, गणे व चरणे व णो ठाणं ॥७५३।। पउमुप्पले अकुसलं, सव्वाण वणमादिसे ।
अंतो बहिं च दड्ढे, मरणं तस्थ वि णिदिसे ॥७५४॥ उवकरण-विणासो णाण दंसण-चरित्त-विराहणा, सरीरस्स जं पीडा भवणं तं सव्वमकुसलं भवति । सेसं कंठं ॥७५४॥
२ प्रपलक्षणं पात्रम् ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
