________________
भाष्यगाथा ६२१-६२६ ]
प्रथम उद्देशक:
३५
अववाएण कारवेज्जा -
वसही दुल्लभताए, वाघातजुताए अधव सुलभाए।
एतेहिं कारणेहिं, कप्पति ताहे सयं करणं ॥६२५ ।। दुल्लभा वसही मग्गंतेहि वि ण लब्भति ।
अहवा - सुलभा वसही किन्तु वाघातजुता लब्भति। ते य दबपडिबद्धा भावपडिबद्धा जोतिपडिबढेत्यादि । पच्छद्धं कंठं ॥६२५॥
सयं करणे ताव इमेरिसो साह करेति -
जिइंदियो घिणी दक्खो, पुच्वं तक्कम्मभावितो।
उवउत्तो जती कुजा, गीयत्थो वा असागरे ।।६२६।।
इंदियजये वट्टमाणो जिइंदिनो, जीवदयालू घिणी, अण्णोणकिरियाकरणे दक्खो, “पुव" मिति गिहत्यकाले, तक्कम्मभावितो णाम तत्कर्माभिज्ञ स च रहकारधरणिपुत्रेत्यादि, "यती" प्रवजितः, स च उपयुक्तः कुर्यात, मा जीवोपघातो भविष्यति । एवं ताव तक्कम्मभावितो गीयत्थो, तस्स अभावे अगीयत्थो तक्कम्मभावितो, तस्स प्रभावे तक्कमाऽभावितो गीयत्थो, तम्स अभावे अगीयत्थो अ, एते सव्वे वि असागरे करेंति ॥६२६॥ . जया तेहिं पदमग्गसंकमालंबणेहि कज्ज समत्तं, तदा इमा समाचारी -
कतकज्जे तु मा होज्जा, तो जीवविराधणा।
मोतं तज्जाय सोवाणे, सेसे वि करणं करे ॥६२७॥
"कते" परिसमत्ते कजे मा जीवविराधणा भवे, "ततो" तस्मात् साधुप्रयोगाद. प्रतो तजाते सोवाणे मोत्तुं सेसे वि "करणं" विणासणं कुज्जा । तजाए ण विणासे त्ति, मा पुढविक्काइयविराहणा भविस्सति ॥६२७॥
अववायमुस्सग्गे पत्ते अववाओ भण्णति -
बितियपदमणिउणे वा, णिउणे वा केणई भवे असहू ।
वाघाओ व सहुस्सा, परकरणं कप्पती ताहे ॥६२८||
"बितियपदं" अववातो तेण सयं न करेति, गिहिणा कारवेति । कहं ? भण्णति - सयं अणिउणो, णिउग्रो वा केणइ य रोगातकेण असहू, सहुणो वा "वाघातो'' विग्धं, तं च पायरियगिलाणादि पग्रोप्रणं, "परों" गिहत्थो। जता अप्पणा पुन्वििहयकारणातो असमत्थो ताहे तेण कारावेउं कप्पते ॥६२८।। तेसि गिहत्थाण कारावणे इमो कमो -
पच्छाकड साभिग्गह, णिरभिग्गह भदए व असण्णी।
गिहि अण्णतित्थिए वा, गिहि पुव्वं एतरे पच्छा ॥६२६॥
"पच्छाकडो" पुराणो, पढमं ता तेण कराविज्जति । तस्स प्रभावे साभिग्गहो गिहीयाणव्यती सावगो। ततो णिरभिग्गहो दसणसावगो। तमो प्रथाभहएण असण्णिगिहिणा मिथ्या दृष्टिना । पच्छा
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
