________________
माध्यगाथा ८७१-८७८ ]
फरुसवणे इमे दोसो -
एतेसामण्णयरं, जे भिक्खु लहुसगं वदे फरुसं ।
सो आणा अणवत्थं मिच्छत्तविराधणं पावे ||८७३ ||
( नास्ति चूणिः ) ||८७३ ॥
कारण पुण भासेज्जा वि
चितियपदमणप्पज्झे, अपज्झे वा वइज्ज खरसज्झे ।
अणु सासणात्रएसा, वएज्ज व वि किं चि ण ट्ठाए ||८७४ ||
द्वितीय उद्देशकः
खित्ताइचित्तो भणेज्ज वा प्रायरियादि 'खरसज्भो वा भणेज्जा, ग्रन्नहा न वाइ । मृदू वि
सासणं पडुच भणेज्ज, टक्क मालव- सिंधुदेसिया सभावेण फरुसभासी पंडगादि वा वि किं चि तीब्बो फरुसत्रयणेण सोय फरुसावितो असहमाणो गच्छ३ || ८७४ ||
जे भिक्खु लहुसगं सुसं वएति वयं तं वा सातिज्जति ॥ ० ॥ १६ ॥
"मुसं" श्रलियं, 'लहुसं प्रत्पं तं वदम्रो मासलहुँ ।
तं पुण मुसं चउब्बिहं -
दव्वे खेत्ते काले, भावे य लहुसगं मुसं होति ।
एतेसिं गाणतं वोच्छामि महाणुपुत्री ||८७५॥
,
गणत्तं" विसेसो, "प्राणुपुवीए" दव्व । दिउवन्नासकमेण वक्खाणं ।।८७५॥ रमे दव्वादि उदाहरणा
-
दव्वम्मि वत्थपत्तादिएस खेते संधारवसधिमादिसु । काले तीतमणागत, भावे भेदा इमे होंति || ८७६ ॥ पढमपादस्स वक्खाणं
१ सरसाध्यः ।
पज्झ पडो णेस तुहं, ण यावि· सोतस्स दव्वतो लियं । गोरस्सं व भणते, दव्वभूतो व जं भणति ॥ ८७७||
अहवा दव्वालियं इमं -
बत्थं पादं च सहसा भणेज्जा, मज्भेस ण तुज्भं, सहसा गोरश्व ब्रवते, द्रव्यभूतो वा अनुपयुक्त इत्यर्थः ||६७७||
Jain Education International
वत्थं वा पादं वा, अष्णुप्पाइयं तु सो पुट्ठो ।
भणति मए उष्पाइयं, दव्वे अलियं भवे अहवा ||८७८||
७२
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
