________________
भाष्यगाथा २०७-२१३ ]
पीठिका
७७
वि मासलहुं, अह पमज्जिते च्छेदणगेहिं अगणिकानो विराहिज्जति तो चउल हुयं । पोरिसि ति दारं"पोरिसिभंगमभंजणजोती" व्यायापदं, सुत्तपोरिसिं भजति मासलहुं, अत्यपोरिसिं ण करेति मासगुरु, सुतं णासेति इ, अत्थं णासेति झा, प्रभंगे पुण जोती विराहिज्जति ।
इदाणिं मणे त्ति दारं - ___"होइ मणे तु रतिव्व-रति वा" व्याख्यान पदं, स जोतिवसहीए जति रती होज सुहं अच्छिजति त्ति रागेत्यर्थः तो चउगुरुयं, भह परति भण्णति - उजोते तो चउलहुयं ॥२०६॥ आवस्सगपरिहाणी पुण इमा -
जइ उस्सग्गेण कुणइ, तति मासा सव्व प्रकरणे लहुगा ।
वंदण श्रुती अकरणे, मासो संडासगादिसु य ॥२१०॥ जति उस्सग्गे ण करेति तइ मासा, कंठं । सव्वावसगस्स प्रकरणे चउलहुयं । प्रह करेति तो जत्तिया उस्सग्गा करेति तति चउलहुगा, सव्वंमि चउलहुयं चेव । जति ण देति वंदगए थुतीतो वा तत्तिया मासलहु भवंति । अह करेति तं चेव य मासलहुं । संडासगपमजणे अपमज्जणे वि मासो ॥२१॥
णिक्खमण - पवेसे त्ति दो दाराइमा व्याख्या -
आवस्सिया णिसीहिय, पमज्जासज्ज अकरणे इमं तु ।
पणगं पणगं लहु लहु, आवडणे लहुगे जं चण्णं ॥२११॥ णिक्खमंतो मावस्सियं ण करेति, पविसंतो णिसीहियं ण करेति, णिताणितो वा ण पमज्जति, आसज्ज वा ण करेति, एतेसिमं पायच्छित्तं आवासिगातिसु जहासंखेण पणगं, पणगं, मासलहु, मासलहु । प्रहावस्सिणीसीहिया न करेति तो पणगं चेव असमायारिणिष्फण्णं वा । पमज्जासज्जाणं पुण करणे अगिणिगिप्फणं । णिक्खमण-पवेसे त्ति दारा गया।
आवडण-पडणे त्ति दारा । पावडणं पक्खलणं, तं पुण भूमिअसंपत्तो, संपत्तो वा जाणुकोप्परेहिं । पंडिग्रो पुण सव्वगत्तेण भूमीए । एत्थ आवडणे लहुग त्ति पावडणे पडणे वा च उलहुग त्ति भणितं भवति । “जंचण्णं त्ति" प्रावडितो पडिग्रो वा छह जीवणिकायाण विराहणं करिस्सती तं णिप्फण्ण त्ति भणियं होति । अहवा आत्मविरहणाणिप्फणं, अहवा अगणिणिप्फणं ॥२११।। पावडण-पडण त्ति दारा गता। गत च संघट्टण दारं । इयाणिं तावणे त्ति दारं -
सेहस्स विसीदणता, उसक्कतिसक्कणऽण्णहिं णयणं । विज्झविऊण तुयट्टण, अहवा वि भवे पलीवणता ।।२१२।। सच्चित्तमीस अगणी णिक्खित्ते 'संतणंतरे चेव ।
सोधी जह पुढवी तावणदारस्सिमा वक्खा ॥२१३।। १ सांतरनिरंतरम् ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
