________________
४८
सभाष्य-चूणिके निशीथसूत्रे
[प्रायश्चित्तद्वारम् - पहरणमग्गणे छग्गुरु, छेदो दिट्टमि अट्टमं गहिते ।
उग्गिण्ण दिण्ण अमए, णवमं उद्दावणे चरिमं ॥११२।। इतो इतो पहरणं लउडादि मग्गिउमारद्धो, तत्य से फु। तेण य मग्गंतेण दिटुं, चवखुणिवाए कयमेत्ते चेव च्छेदो। गंतूण हत्येण गहियं, एत्थ से अट्ठमं । मासलहूपातो गणिज्जतं मूलं अट्ठमं भवति, जस्स रुसिनो तस्स उगिणं पहरणं णवमं भवति, दिणे पहारे जति ण मतो तद वि णवमं चेव, प्रणवट्ठप्पं ति भणियं होति । पहारे दिण्णे मतो सिया चरिमं । चरिमं णाम पारंवी, चरिमावस्थितत्वात् । पढम-बितियततियादेसाण सामण्णलक्खणागाहा ।।११२॥ विसेसो पढमा एसस्सिमा -
अप्पत्तियादि पंच य, असंप-संपत्ति संगुणं दसओ ।
कोधुप्पादणमेव तु, पढम एक्कारस पदाणि ॥११३।।
अप्पत्तिय पदं प्रादि काउं जाव पंतावणं ताव पंचप्पदा । एते असंपत्ति-संपत्तिपदेहि गुणिता दस भवति । एवं तिण्ह वि प्रादेसाणं सामण्णं । इमं पढमादेसे वइसेसयं कोहउप्पायणमेव उ पढम, एतेण सहिता एक्कारस पदा भवंति । सेसं कंठं ॥११३॥
एवं कोवि अहिकरणं काउं
तिव्वाणुबद्धरोसो, अचयंतो धरेत्तु कुसलपडिसिद्ध।
तिण्हं एगतराए, वच्चंते अंतरा दोसा ।।११४।। तिब्बो प्रणबद्धो गृहीत्वेत्यर्थः । तिव्वेण वा रोसेण अणुबद्धो अप्पा जम्म सो तिव्वाणुरोसबद्धो। प्रचएंतो प्रसक्कतो धरेत्तुमिति खमिउं । भावकुसला तित्थकरा, पडिसिद्धो निवारितो, कोह इति वयणं दट्टज्वं । एवं सो तेण तिव्वेण रोसेण अणुबद्धो। जेण से सह अहिकरणं समुप्पण्णं तं पासितुमसतलो गणातोवच्चितुमारतो । तिण्हमेगतरापत्ति वक्खमाणं । अंतरा इति मूलगणातो णिग्गयस्स अj. अपार्वतस्स अंतर भवति ! दोस इति विराहणा ॥११४।। तिण्हमेगतराए त्ति पदस्स वक्खा -
संजमातविराधणा, उभयं वा ततियगं च पच्छित्तं ।
णाणादितिगं वा वि, अणवत्थादि तिगं वा वि ॥११॥ संजमो सत्तरसविहो, तस्स एगभेयस्स वा विराहणं करेति । प्रात इति अप्पा, तबिराहणं वा 'वाल-यखाणु-कंटादीहिं वा । उभयं णाम संजमो पाया य । विराहणा सद्दो पत्तेगं ।
अहवा तिगं नाण-दसण-संजमविराहणाणं तिगं, से पच्छित्तं भवति ।
अहवा तिगं णाणविराहणा सुतत्थे अगेण्हंतस्स विस्सरियं प्रपुच्छंतस्स, दसणविराहणा अपरिणतो चरगादीहिं दुग्गाहिज्जति, चरित्तविराहणा एगागी इत्थिगम्मो भवति ।
१ व्याल:-सर्पः ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
