Padmapuran Part 1

SR No.: 001822
Original Sutra Author: Dravishenacharya
Author: Pannalal Jain
Publisher: Bharatiya Gyanpith
Publication Year: 2000
Total Pages: 604
Language: Hindi, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Mythology, & Story
File Size: 15 MB

Page 195

सप्तमं पर्व
रक्तारुणितदेहं च माली द्राक् तमुपागतः । क्रोधारुणः सहस्रांशुर्यथास्तधरणीधरम् ॥८७॥ मानुबिम्बमानेन चक्रेणास्य ततः शिरः । आभिमुख्यमुपेतस्य लूनं पत्या दिवौकसाम् ॥ ८८ ॥ भ्रातरं निहतं दृष्ट्वा नितान्तं दुःखितस्ततः । चिन्तयित्वा महावीर्यं चक्रिणं व्योमगामिनाम् ||८९ ॥ परिवारेण सर्वेण निजेन सहितः क्षणात् । रणात् पलायनं चक्रे सुमाली नयपेशलः ॥ ९० ॥
धार्थं गतं शक्रमनुमार्गेण गेत्वरम् । उवाच प्रणतः सोमः स्वामिभक्तिपरायणः ॥ ९१ ॥ विद्यमाने प्रभो भृत्ये मादृशे शत्रुमारणे । प्रयत्नं कुरुषे कस्मात् स्वयं मे यच्छ शोसनम् ॥ ९२ ॥ एवमस्त्विति चोक्तेऽसावनुमार्ग रिपोर्गतः । बाणपुन्जं विमुञ्चञ्च करौघमिव शत्रुगम् ॥ ९३ ॥ ततस्तदाहतं सैन्यं विशिखैः कपिरक्षसाम् । धाराहतं गवां यद्वत्कुलमाकुलतां गतम् ॥९४॥ पाप न क्षत्रमर्यादां त्वं जानासि मनागपि । जडवर्गपरिक्षिप्त इत्युक्ता प्राप्तकारिणा ||१५|| निवृत्य क्रोधदीप्तेन ततो माल्यवता शेंशी । गाढं स्तनान्तरे भिन्नो भिण्डिमालेन मूच्छितः ||१६|| अयं त्वाश्वास्यते यावन्मूर्च्छामीलितलोचनः । अन्तर्द्धानं गतास्तावद् यातुधानप्लवङ्गमाः ||९० ॥ पुनर्जन्मेव ते प्राप्ता अलंकारोदयं पुरम् । सिंहस्येव विनिःक्रान्ता जठरादागताः सुखम् ||१८|| प्रतिबुद्धः शशाङ्कोऽपि दिशो वीक्ष्य रिपूज्झिताः । स्तूयमानो जयेनार्ययौ मघवतोऽन्तिकम् ||१९|| ध्वस्तशत्रुश्च सुत्रामा वन्दिना निवहैः स्तुतः । अन्वितो लोकपालानां चक्रवालेन तोषिणा ॥१००॥ शक्तिके द्वारा इन्द्रके ललाट के समीप ही जमकर चोट पहुँचायी ॥ ८६ ॥ खूनसे जिसका शरीर लाल हो रहा था ऐसा क्रोधयुक्त माली शीघ्र ही इन्द्रके पास इस तरह पहुँचा जिस तरह कि सूर्यं अस्ताचल के समीप पहुँचता है || ८७ || तदनन्तर माली ज्यों ही सामने आया त्यों ही इन्द्रने सूर्यबिम्बके समान चक्र से उसका सिर काट डाला ||८८ || भाईको मरा देख सुमाली बहुत दुःखी हुआ। उसने विचार किया कि विद्याधरोंका चक्रवर्ती इन्द्र महाशक्तिशाली है अतः इसके सामने हमारा स्थिर रहना असम्भव है । ऐसा विचारकर नीतिकुशल सुमाली अपने समस्त परिवारके साथ उसी समय युद्ध से भाग गया || ८२ - ९० ।। उसका वध करनेके लिए इन्द्र उसी मार्गसे जानेको हुआ तब स्वामिभक्ति में तत्पर सोमने नम्र होकर प्रार्थना की कि हे प्रभो ! शत्रुको मारनेवाले मुझ जैसे भृत्य के रहते हुए आप स्वयं क्यों प्रयत्न करते हैं ? मुझे आज्ञा दीजिए ।९१-९२ ।। 'ऐसा ही हो' इस प्रकार इन्द्रके कहते ही सोम शत्रुके पीछे उसी मार्ग से चल पड़ा । वह शत्रु तक पहुँचनेवाली किरणोके समूहके समान बाणोंके समूहकी वर्षा करता जाता था || १३|| तदनन्तर जिस प्रकार जलवृष्टिसे पीड़ित गायोंका समूह व्याकुलताको प्राप्त होता है उसी प्रकार सोमके पीड़ित वानर और राक्षसोंकी सेना व्याकुलताको प्राप्त हुई ||१४|| तदनन्तर अवसरके योग्य कार्यं करनेवाले, क्रोधसे देदीप्यमान माल्यवान्ने मुड़कर सोमसे कहा कि अरे पापी ! तू मूर्ख लोगों से घिरा है अतः तू युद्धकी मर्यादाको नहीं जानता । यह कहकर उसने भिण्डिमाल नामक शस्त्रसे सोमके वक्षःस्थल में इतनी गहरी चोट पहुँचायी कि वह वहीं मूच्छित हो गया । ९५-९६॥ मूर्च्छा के कारण जिसके नेत्र निमीलित थे ऐसा सोम जब तक कुछ विश्राम लेता है तबतक राक्षस और वानर अन्तर्हित हो गये ||१७|| जिस प्रकार कोई सिंहके उदरसे सुरक्षित निकल आवे उसी प्रकार वे भी सोमकी चपेटसे सुरक्षित निकलकर अलंकारोदयपुर अर्थात् पाताल लंकामें वापस आ गये । उस समय उन्हें ऐसा लगा मानो पुनर्जन्मको ही प्राप्त हुए हों || १८ || इधर जब सोमकी मूर्च्छा दूर हुई तो उसने दिशाओंको शत्रुसे खाली देखा । निदान, शत्रुको विजयसे जिसकी स्तुति
रही थी ऐसा सोम इन्द्रके समीप वापस पहुँचा ||१९|| जिसने शत्रुओं को नष्ट कर दिया था १. सत्वरम् ख. । गत्वरा क. । २ शासतम् म. । ३. प्राप्तकारणम् क. । ४. सोमः । ५. अलङ्काराह्वयं म । ६. मुखम् ख. ।
१९
१४५

Translation AI Generated

## Seventh Chapter

The enraged Mali, whose body was reddened with blood, rushed towards Indra, just as the sun approaches the setting horizon. || 87 ||

As Mali approached, Indra severed his head with his chakra, which shone like the sun. || 88 ||

Seeing his brother slain, Sumali was deeply distressed. He pondered that Indra, the chakra-wielding king of the Vidyadharas, was immensely powerful, and it was impossible to stand against him. Thus, the wise and skillful Sumali, along with his entire family, fled the battlefield immediately. || 89-90 ||

As Indra was about to slay Sumali, Soma, devoted to his master, bowed and said, "My Lord, why do you exert yourself when a servant like me is present to kill the enemy? Please allow me to do it." || 91-92 ||

Indra replied, "So be it." Soma then followed the enemy, showering him with a volley of arrows, like a swarm of bees attacking their target. || 93 ||

The army of the monkey-demons, struck by the arrows, was thrown into disarray, like a herd of cows caught in a downpour. || 94 ||

"You are surrounded by fools and ignorant of the rules of war, you wicked one!" Mali, blazing with anger, turned to Soma and, with his weapon called Bhindimala, struck him deeply in the chest, rendering him unconscious. || 95-96 ||

While Soma lay unconscious, his eyes closed, the demons and monkeys vanished. || 97 ||

They returned to their abode, Alankarodayapur (Patal Lanka), safe from Soma's wrath, as if they had been reborn. || 98 ||

When Soma regained consciousness, he saw the battlefield empty of enemies. He was praised for his victory and returned to Indra. || 99 ||

Indra, pleased with his chakra-wielding warrior, praised Soma, who had vanquished his enemies. He was also honored by the Lokapalas. || 100 ||