________________
४१० जैन आचार्यों द्वारा विरचित ता० स्तोत्र त्वत्पाद-पक्ङजमपि प्रणिधान-वन्ध्यो
वन्ध्योऽस्मिचेम्दावन पावनहाहतोऽस्मि । ४०|| देवेद्रवन्ध! विदताखिल-वस्तुसार!
___संसार-तारक! विभो भुवनाधिनाथ! त्रायस्व देव! करुणा-हद! मां पुनीहि
सीदन्तमद्य भयद–व्यसनाम्बु-राशे ।।४१।। यद्यस्ति नाथ! भवदध्रि-सरोरुहाणां
भक्तेः फलं किमपि सन्तत-सञ्चितायाः । तन्मे त्वदेक-शरणस्य शरण्य! भूयाः
स्वामी त्वमेव भुवनेऽत्र भवान्तरेऽपि ।।४२ ।। इत्थं समाहित-धियो विधिवजिनेन्द्र!
सान्द्रोल्लसत्पुलक-कञ्चुकिताङ्गभागाः । त्वदबिम्ब-निर्मल-मुखाम्बुज-बद्ध-लक्ष्या
ये संस्तवं तव विभो! रचयन्ति भव्याः ।।४३!! जन नयन-'कुमुदचन्द्र'! प्रभास्वराः स्वर्ग-संपदो भुक्त्वा । ... ते विगलित-मल-निचया,अचिरान्मोक्षं प्रपद्यन्ते।।४।। विषापहारस्तोत्रम्
-धनञ्ज्य कवि
स्वात्म-स्थितः सर्वगतः समस्त
व्यापार-वेदी विनिवृत्त-सङ्गः । प्रवृद्ध-कालोऽप्यजरो वरेण्यः
पायादपायात्पुरुषः पुराणः ।।१।। परैरचिन्त्यं युग-भारमेकः
स्तोतु वहन्योगिभिरप्यशक्यः । स्तुत्योऽद्य मेऽसौ वृषभो न भानोः
कि-मप्रवेशे विशति प्रदीपः ।।२।। तत्याज शक्रः शकलाभिमानं
नाहं त्यजामि स्तवनानुबन्धम् ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
