________________
[4]
नां. १ - શ્રી દેવસૂરગચ્છવાળા પુનમને ક્ષય થતો હતો ત્યારે તેરસનો ક્ષય કરતાજ હતા એ
સં. ૧૮૭૧ ના શ્રી દીપવિજયજીના પત્રથી જણાય છે.
આ રહ્યો તેને કેટલોક ભાગ – स्वस्त श्री भरूच सुरत कांहांनमपरगणे श्रीविजयानंदमूरिगच्छिया समस्त संप्रदाय प्रति श्रीवडोदरेथी ली. पं. दीपविजयनी वंदना । बीजु तिथि बावतः तुमारो खेपीयो आव्यो हतो ते साथे पत्र मोकल्युं ते पोहोतु हस्यै । बी। अमांस । पुंन्यम त्रुटती होइं ते उपर देवसूरजी वाला तेरस घटाडे छे, तमे पडवे घटाडों छो, ए तमारे कजीओ छे । पण बेहु एकगुरुना शिष्यवाला छे । बेहुं जण हीरप्रश्न सेनप्रश्न उपर लडो छो। अने माहे विचार करीने बोलता नथी ते प्रत्यक्ष गच्छममत्व जणाइ छे माटें विचार ....... ...... सां. १८७१ आसो मुदि १ बिना स्वारथे श्याने विग्रह जोइई, पाधरो न्याय छइ ते करजोजी.
नां. ७ ૧૬ મી સદીની અધિકમાસપર્યુષણવિચારસામાચારીની
પ્રતમાં ટીપ્પનમાં આ પ્રમાણે લખાણ છે – १ पंचमीतो खयवुडढिए एगदिण अग्गो चेव कया २ भाद्रपदशुक्लचतुयाः क्षये वृद्धौ च न आद्याऽपरा आराध्या इत्यादि ३ जहा पुनिमाखए तेरसिखओ तहा पुन्निमवुढिएवि तेरसीवुडढी जायइ इइ परयणं पुनमू
रिहिं भणियं हति सामाचार्या, अंतर्भूता हि पंचदशी चर्तुदश्यामिति वचनात् पंचमी चतुर्थ्या. मंतर्भूतेत्यर्थः इति सामाचार्यां पंडित मेरुविजयगणिना प्रोक्त मिति विशेषार्थिना सा सामा
चारी विलोकनीया इति । ४ एकदिणाग्गो चउत्थीए पज्जोसवणा इति ५ पक्खंते तह मासंते जा भवे पुन्निमा वुड्ढीए तो तेरसीए भणिो ,करिजा जिण(चंद) आणाए ६ भाद्रपदशुक्लपंचम्या एकदिवसायंगेव चतुर्थ्यामेव ७ आस.ढकत्तियफग्गुणमासं खओ पुन्निमा होइ, ता संखओ तेरसी भणि ओ जिणव
रिंदेहिं ॥ १ ॥ जइ पचतिहिखओ तह काययो पुनतिहिए एवमागमवयणं कहियं तेल्लुक नाहे हिं । चउमासी वरिसे बुड्ढी भवे जा पुनतिहिए ठावियाणं पुन्वदिणे मिलिआ दोऽविय तत्थ दणे देववाचकोपाध्यायगाहा ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org