________________
१४
वज्जालग्ग
३९.
३७. न हसंति परं न थुवंति अप्पयं पियसयाइ जंपंति ।
एसो सुयणसहावो नमो नमो ताण पुरिसाणं ॥ ६ ॥ न हसन्ति परं न स्तुवन्त्यान्मानं प्रियशतानि जल्पन्ति ।
एष सुजनस्वभावो नमो नमस्तेभ्यः पुरुषेभ्यः ।। ३८. अकए वि कए वि पिए पियं कुणंता जयम्मि दीसंति ।
कयविप्पिए वि हुपियं कुणंति ते दुल्लहा सुयणा ॥७॥ अकृतेऽपि कृतेऽपि प्रिये प्रियं कुर्वन्तो जगति दृश्यन्ते । कृतविप्रियेऽपि खलु प्रियं कुर्वन्ति ते दुर्लभाः सुजनाः ॥ सव्वस्स एह पयई पियम्मि उप्पाइए पियं काउं । सुयणस्स एह पयई अकए वि पिए पियं काउं ।। ८ ।। सर्वस्यैषा प्रकृतिः प्रिय उत्पादिते प्रियं कर्तुम् ।
सुजनस्यैषा प्रकृतिरकृतेऽपि प्रिये प्रियं कर्तुम् ।। ४०. फरुसं न भणसि भणिओ वि हससि हसिऊण जंपसि पियाई।
सज्जण तुज्झ सहावो न याणिमो कस्स सारिच्छो ॥९॥ परुषं न भणसि भणितोऽपि हससि हसित्वा जल्पसि प्रियाणि ।
सजन तव स्वभावो न जानीमः कस्य सदृक्षः ॥ ४१. नेच्छसि परावयारं परोवयारं च निच्चमावहसि ।
अवराहेहि न कुप्पसि सुयण नमो तुह सहावस्स ॥ १० ॥ नेच्छसि परापकारं परोपकारं च नित्यमावहसि ।
अपराधैर्न कुप्यसि सुजन नमस्तव स्वभावाय ॥ ४२. दोहिं चिय पज्जत्तं बहुएहि वि किं गुणेहि सुयणस्स ।
विज्जुप्फुरियं रोसो मित्ती पाहाणरेह व्व ॥ ११ ॥ द्वाभ्यामेव पर्याप्तं बहुभिरपि किं गुणैः सुजनस्य । विद्युत्स्फुरितं रोषो मैत्री पाषाणरेखेव ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
