________________
२१०
वज्जालन्ग
६१३. जइ सा सहीहि भणिया तुज्झ मुहं पुण्णचंदसारिच्छं ।
ता कीस मुद्धडमुही करेण गंडत्थलं पुसइ ।। ३ ।। यदि सा सखीभिर्भणिता तव मुखं पूर्णचन्द्रसदृक्षम् । तत् कस्मान्मुग्धमुखी करेण गण्डस्थलं प्रोञ्छति ।।
६१४.
अच्छीहि पइं सिहिणेहि दियवरं गुरुयणं नियंबेण । तिन्नि वि जूरेइ वहू न याणिमो केण कज्जेण ।। ४ ॥ अक्षिभ्यां पति स्तनाभ्यां द्विजवरं गरुजनं नितम्बेन । त्रीण्यपि निन्दति वधर्न जानीमः केन कार्येण ।।
६१५. जइ सा पइणा भणिया तिलयं विरएमि अत्तणो
(?अत्तणा) तुज्झ । ता कीस मुद्धडमुही हसिऊण परम्मुही ठाइ ।। ५ ।। यदि सा पत्या भणितः तिलक विरचयाम्यात्मनस्तव
(विरचयाम्यात्मना तव)। तत् कस्मान्मुग्धमुखी हसित्वा पराङ्मुखी तिष्ठति ।।
हियए रोसुग्गिण्णं पायपहारं सिरम्मि पत्थंतो। तह उत्ति पिओ माणंसिणीइ थोरंसुअं रुण्णं ॥ ६ ॥ हृदये रोषोद्गीर्णं पादप्रहारं शिरसि प्रार्थयमानः । तथैवेति प्रियो मनस्विन्या स्थूलाश्रुकं रुदितम् ।।
६१७. तं दळूण जुवाणं परियणमज्झम्मि पोढमहिलाए ।
उप्फुल्लदलं कमलं करेण मउलाइयं कीस ॥७॥ तं दृष्ट्वा युवानं परिजनमध्ये प्रौढमहिलया । उत्फुल्लदलं कमलं करेण मुकुलीकृतं कस्मात् ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
