________________
१६२
४७८. सट्टोइ होइ सुहवा सएण रंभत्तणं च पावेइ ।
पुणे जारसहस्से इंदो अद्धासणं देइ || ७ |
वज्जालग्ग
षष्ट्या भवति सुभगा शतेन रम्भात्वं च प्राप्नोति । पूर्णे जारसहस्र इन्द्रोऽर्धासनं ददाति ॥
४७९. जइ फुडु एत्थ मुयाणं जम्मफलं होइ किं पि अम्हाणं । ता तेसु कुडंगेसु ह तेण समं तह नु कीलेज्जा ।। ८ ।। यदि स्फुटमत्र मृतानां जन्मफलं भवति किमप्यस्माकम् । तत्तेषु निकुञ्जेषु हा तेन समं तथा खलु क्रीडेयम् ॥
४८०. जो जं करेइ पावइ सो तं सोऊण निग्गया असई । रमियव्वं तेण समं तत्थ जइच्छाइ ता एहि ॥ ९ ॥ यो यत्करोति प्राप्नोति स तच्छ्रुत्वा निर्गतासती । रन्तव्यं तेन समं तत्र यदृच्क्षया तद् इदानीम् ||
४८१. असईहि सई भणिया निहुयं होऊण कण्णमूलम्मि । नरयं वच्चसि पावे परपुरिसरसं अयाणंती ॥ १० ॥ असतीभिः सती भणिता निभृतं भूत्वा कर्णमूले । नरकं व्रजसि पापे परपुरुषरसमजानाना ॥
४८२. जत्थ न खुज्जयविडवो न नई न वणं न उज्जडो गेहो । तत्थ भण कह वसिज्ज सुविसत्यविवज्जिए गामे ॥ ११ ॥ यत्र न कुब्जकविटपोन नदी न वनं न निर्जनं गेहं । तत्र भण कथमुष्यते सुविश्वस्तविवर्जिते ग्रामे ॥
४८३. रे रे विडप्प मा मुयसु दुज्जणं गिलसु पुण्णमायंदं । अमयमयं भुजंतो हयास दीहाउओ होसि ॥ १२ ॥
रे रे राहो मा मुञ्च दुर्जनं गिल पूर्णिमाचन्द्रम् | अमृतमयं भुञ्जानो हताश दीर्घायुर्भविष्यसि ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
