________________
वज्जालग्ग
९६. बेण्णि वि हुंति गईओ साहसवंताण धीरपुरिसाणं ।
वेल्लहलकमलहत्था रायसिरी अहव पव्वज्जा ॥ ६ ॥ द्वे अपि भवतो गती साहसवतां धीरपुरुषाणाम् ।
विकसितकमलहस्ता राजश्रीरथवा प्रव्रज्या ।। ९७. अहवा मरंति गुरुवसणपेल्लिया खंडिऊण नियजीहं ।
नो गंतूण खलाणं चवंति दीणक्खरं धीरा ॥ ७ ।। अथवा म्रियन्ते गुरुव्यसनप्रेरिताः खण्डयित्वा निजजिह्वाम् ।
नो गत्वा खलानां जल्पन्ति दीनाक्षरं धीराः ॥ ९८. अह सुप्पइ पियमालिंगिऊण उत्तुंगथोरथणवठे ।
अह नरकरंककंकालसंकुले भीसणमसाणे ।। ८ ।। अथ सुप्यते प्रियामालिङ्गयोत्तुङ्गपृथुस्तनपृष्ठे ।
अथ नरकरङ्ककङ्कालसंकुले भीषणश्मशाने ।। ९९. अह भुंजइ सह पियकामिणीह कच्चोलथालसिप्पीहिं ।
अहवा विमलकवाले भिक्खं भमिऊण पेयवणे ॥ ९ ॥ अथ भुङ्क्ते सह प्रियकामिनीभिः कच्चोलस्थालशुक्तिभिः ।
अथवा विमलकपाले भिक्षां भ्रान्त्वा प्रेतवने ।। १००. नमिऊण जं विढप्पइ खलचलणं तिहुयणं पि किं तेण ।
माणेण जं विढप्पइ तण पि तं निव्वुइं कुणइ ।। १० ।। नत्वा यदय॑ते खलचरणं त्रिभुवनमपि किं तेन ।
मानेन यदय॑ते तृणमपि तन्निवृति करोति । १०१. ते धन्ना ताण नमो ते गरुया माणिणो थिरारंभा।
जे गरुयवसणपडिपेल्लिया वि अन्नं न पत्थंति ।। ११ ॥ ते धन्यास्तेभ्यो नमस्ते गुरवो मानिनः स्थिरारम्भाः । ये गुरुव्यसनप्रतिप्रेरिता अप्यन्यं न प्रार्थयन्ते ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
