________________
दिक्साधन-लक्षणम् ]
जलान्तकस्थितं शल्यं, प्रासादे दोषदं नृणाम् । तस्मात् प्रासादिकी भूमि, खनेद्यावज्जलान्तिकम् ॥२८॥
भा०टी०-गृहनिर्माण करतां भूमिने ढींचण सुधी 'भूमि जो नव्य-पूर्व नहि वसेली होय तो' अथवा तो पुरुष-परिमाण ऊंडी खोदवी, एथी नीचे शल्य होय तो गृहने विषे दोषरूप नथी.
प्रासाद 'देवालय 'मां नीचे जलपर्यन्त ऊंडु शल्य होय तो पण बनावनार मनुष्य माटे दोषकारक होय छे. तेथी प्रासादनी भूमि जल नीकले त्यां सुधी खोदीने शल्यने दूर करवू जोइये. माण्डव्यनुं कथन पण एने मलतुंज छ
जलान्तं प्रस्तरान्तं वा, पुरुषान्तमथापि वा । क्षेत्रं संशोध्य चोद्धृल, शल्यं सदनमारभेत् ॥२९॥
भा०टी०-जलपर्यन्त, प्रसर (पत्थर) पर्यन्त अथवा पुरुषपरिमित वास्तुक्षेत्रनुं संशोधन करी शाहा होय तो दूर करीने घरना कार्यनो आरम्भ करवो जोइये.
उपरना प्रमाणोथी सिद्ध थाय छे के ज्यां घर अथवा देवमन्दिर बनावq होय ते भूमिमुं प्रथम विधिपूर्वक शोधन करी तेमां हाडकुं, लोह, काष्ठ, तुषसमूह, राखोडी अथवा बीजी कोइ अपवित्र वस्तु होय तो ते दूर करावीने ते पछी वास्तुनो पायो भरवो. घर-मकाननी भूमि ४ हाथ सुधी खोदीने शल्य दूर करवू जोइये अने देवालयनी भूमि जल नीकले त्यां सुधीमां शल्य होय तो पण दूर करवू. जो नीचे पत्थर अथवा कांकरील भूमि आवी जाय तो ते उपरथी पायो नाखवो, कारणके त्यां जलपर्यन्त खोदवानी आवश्यकता रहेती नथी.
३. दिक्साधन-लक्षण शल्यादिरहिते वास्तौ, यदि दिग्मूढता भवेत् । वासे तत्र शुभं नैव, तस्माद् दिक्साधनं वरम् ॥२०॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
