________________
पञ्चवस्तुके संलेखनाद्वारम् ]
[६५७ धम्ममि अ अइआरे, सुहुमेऽणाभोगसंगएऽवित्ति ।
ओहेण चयइ सब्वे, गरहा पडिवक्खभावेण ॥ १६०८ ॥ वृत्तिः- 'धर्मे चातिचारान्'-अपवादान् 'सूक्ष्मान्' स्वल्पान् 'अनाभोगसङ्गतानपि' कथञ्चिद् 'ओधेन त्यजति सर्वान्' सूत्रनीत्या, 'गर्दा प्रतिपक्षभावेन' हेतुनेति गाथार्थः ॥ १६०८ ।।
ધર્મમાં સૂત્રોક્ત વિધિથી સામાન્યથી સર્વ અતિચારોનો ત્યાગ કરે. કોઈ પણ રીતે અનાભોગથી થનારા પણ સૂક્ષ્મ અતિચારોનો ત્યાગ કરે, અર્થાત્ અનાભોગથી પણ સૂક્ષ્મ પણ અતિચાર ન લાગવા દ, આમ છતાં કોઈ પણ રીતે અતિચારો થઈ જાય તો તે અતિચારોની પ્રતિપક્ષભાવથી ગહ કરે. (પ્રતિપક્ષભાવ એટલે અતિચારના પરિણામથી વિપરીત શુદ્ધભાવ. જેમકે- પ્રત્યેક અતિચારે અતિચારનો નાશ કરવાના ઉપયોગપૂર્વક “હા ! મેં આ ખોટું કર્યું, આ ન કરવું જોઈએ” ઈત્યાદિ (अतियारन। परिमयी विपरीत) शुद्ध ५२५ प्रतिपक्षमाव छ.) [१६०८]
सो चेव भावणाओ, कयाइ उल्लसिअविरिअपरिणामो ।
पावइ सेढिं केवलमेवमओ णो पुणो मरई ॥ १६०९ ॥ वृत्तिः- ‘स चैवं भावनातः' सकाशात् 'कदाचिदुल्लसितवीर्यपरिणामः' सन् ‘प्राप्नोति श्रेणिं', तथा केवलं, एवं' मृतः केवलाप्त्या 'न पुनर्मियते' कदाचिदपीति गाथार्थः ।। १६०९ ।।
जइवि न पावइ सेढिं, तहावि संवेगभावणाजुत्तो ।
णिअमेण सोगइं लहइ तहय जिणधम्मबोहिं च ॥१६१०॥ वृत्तिः- 'यद्यपि न प्राप्नोति श्रेणि' कथमपि 'तथापि संवेगभावनायुक्तो'ऽयं 'नियमेन सुगतिं लभते' अन्यजन्मनि, तथा 'जिनधर्मबोधिं च' लभत इति गाथार्थः ।। १६१० ॥ एतदेवाह
जमिह सुहभावणाए, अइसयभावेण भाविओ जीवो ।
जम्मंतरेऽवि जायइ, एवंविहभावजुत्तो उ ॥ १६११ ॥ वृत्तिः- 'यत्' यस्माद्'इहशुभभावनयाऽतिशयभावेन भावितो जीवः' सुवासित इत्यर्थः, 'जन्मान्तरेऽप्य'न्यत्र 'जायते एवंविधभावयुक्त एव'-शुभभावयुक्त इति गाथार्थः ।। १६११ ॥
एसेव बोहिलाभो, सुहभावबलेण जो उ जीवस्स । __ पेच्चावि सुहो भावो, वासिअतिलतिल्लनाएणं ॥ १६१२ ॥ वृत्तिः- 'एष एव बोधिलाभो' वर्तते, 'शुभभावबलेन' वासनासामर्थ्याद्, 'य एव जीवस्य 'प्रेत्यापि' जन्मान्तरेऽपि 'शुभभावो' भवति, ‘वासिततिलतैलज्ञातेन', तेषां हि तैलमपि सुगन्धि भवतीति गाथार्थः ॥ १६१२ ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org