________________
पञ्चवस्तुके अनुयोगगणानुज्ञाद्वारम् ]
[५८१ वृत्तिः- ‘एवमेव व्रतवतीनां'-साध्वीना मनुशास्ति करोत्यत्र' व्यतिकरे 'आचार्यः' मौलः, 'तथा आर्यचन्दनामृगावत्योः' सम्बन्धिनः 'कथयति परमगुणानि'ति, अत्र कथानकं प्रतीतमेवेति गाथार्थः ॥ १३५९ ।।
એ જ પ્રમાણે પ્રસ્તુતમાં સાધ્વીઓને પણ મૂલગુરુ હિતશિક્ષા આપે, તથા આર્યાવંદના અને આર્યામૃગાવતીના ઉત્તમ ગુણો કહે. આર્યાવંદના અને આર્યામૃગાવતીની કથા પ્રસિદ્ધ જ છે. [૧૩૫૯].
भणइ सलद्धीअंपि हु, पुव्वं तुह गुरुपरिक्खिआ आसि ।
लद्धी वत्थाईणं, णिअमा एगंतनिघोसा ॥ १३६० ॥ वृत्तिः- 'भणति स्वलब्धिकमपि' मौलगुरु:- 'पूर्वं तव', इतः कालाद्, 'गुरुपरीक्षिता आसीत्', केत्याह-'लब्धिर्वस्त्रादीनां' प्राप्तिरित्यर्थः, 'नियमादेकान्तनिर्दोषा', गुरुपारतन्त्र्यादिति गाथार्थः ।। १३६० ॥
इम्हि तु सुआयत्तो, जाओसि तुमंति एत्थ वत्थुम्मि ।
ता जह बहुगुणतरयं, होइ इमं तह णु कायव्वं । १३६१ ॥ वृत्तिः- 'इदानीं' स्वलब्ध्यनुज्ञायाः 'श्रुतायत्तो जातोऽसि त्वमित्यत्र वस्तुनि'वस्त्रादिलब्ध्यादौ, 'तद् यथा बहुगुणतरं भवत्येतद्व'स्त्रादिलब्ध्यादि 'तथैव कर्त्तव्यं', सर्वत्र सूत्रात् प्रवर्तितव्यमिति गाथार्थः ॥ १३६१ ॥
મૂલગુરુ સ્વલબ્ધિકને પણ હિતશિક્ષા આપે કે- આ પૂર્વે (વસ્ત્રાદિ શુદ્ધ છે કે અશુદ્ધ? ઈત્યાદિ) ગુરુએ કરેલી પરીક્ષાથી જ તને સંપૂર્ણ નિદોર્ષવસ્ત્રાદિની પ્રાપ્તિ થતી હતી, અર્થાત ગુરુને આધીન બનીને તું નિર્દોષ વસ્ત્રાદિ મેળવી શકતો હતો,[૧૩૬૦] પણ હવે તને સ્વલબ્ધિની અનુજ્ઞા મળવાથી તું વસ્ત્રાદિ વસ્તુ મેળવવામાં શ્રતને = શાસ્ત્રને આધીન બન્યો છે. આથી તારે (સંયમમાં) અધિક લાભ થાય તે રીતે જવસ્ત્રગ્રહણ વગેરે કાર્યો કરવા. વસ્ત્રગ્રહણ વગેરે દરેક કાર્યમાં શાસ્ત્ર પ્રમાણે પ્રવૃત્તિ કરવી. [૧૩૬૧]
उठ्ठित्तु सपरिवारो, आयरिअं तिप्पदक्खिणीकाउं ।
वंदइ पवेयणम्मी, ओसरणे चेव य विभासा ॥ १३६२ ॥ वृत्तिः- 'उत्थाय सपरिवारो'ऽभिनवगुरुः ‘आचार्यं त्रिः प्रदक्षिणीकृत्य' मौलं 'वन्दते' सम्यक्, 'प्रवेदने समवसरणे चैव विभाषा', येषां यथाऽऽचरितमिति गाथार्थः ॥ १३६२ ।।
પછી મૂલગુરુ નૂતન આચાર્ય અને ગચ્છને હિતશિક્ષા આપી દે ત્યારબાદ) નૂતન આચાર્ય પરિવારસહિત મૂલ આચાર્યને ત્રણ પ્રદક્ષિણા આપી વિધિપૂર્વક વંદન કરે. પ્રવેદન અને સમવસરણમાં વિકલ્પ સમજવો. જેમની જેવી આચરણા હોય તેમ કરે. [૧૩૬૨] ૧. અહીં પ્રવેદન શબ્દનો ૯૭૧મી ગાથાના આધારે “તપનું પ્રત્યાખ્યાન જણાવવું” એવો અર્થ સંભવે છે. એનો ભાવાર્થ એ સંભવે
છે કે અમુક જ તપ કરવો એવો નિયમ નથી. સમવસરણ શબ્દનો ૯૫૧મી ગાથાના આધારે ‘આસન’ એવો અર્થ સંભવે છે. એનો ભાવાર્થ એ સંભવે છે કે નૂતન આચાર્ય મૂલ આચાર્યના આસને બેસે. અગર ન પણ બેસે. પ્રવેદન અને સમવસરણ શબ્દનો અન્ય કોઈ અર્થ ઘટતો હોય તો ઘટાડવો.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org