________________
४३८ ]
[ स्वोपज्ञवृत्ति-गुर्जरभाषाभावानुवादयुते
अभिमंतिऊण अक्खे, वंदइ देवे तओ गुरू विहिणा । ठिअ एव नमोक्कारं, कड्डड्इ नंदिं च संपन्नं ॥ ९५६ ॥
वृत्ति:- 'अभिमन्त्र्य' चाचार्यमन्त्रे णाक्षान्' - चन्दनकान् 'वन्दते 'देवान्' चैत्यानि 'ततो गुरुर्विधिना' प्रवचनोक्तेन, ततः किमित्याह - ' स्थित एवो 'र्ध्वस्थानेन 'नमस्कार' पञ्चमङ्गलकमाकर्षयति- ३ 'पठति, नन्दीं च सम्पूर्ण ग्रन्थपद्धतिमिति गाथार्थः ॥ ९५६ ॥
પછી ગુરુ સૂરિમંત્રથી સ્થાપનાચાર્ય માટે ઉપયોગમાં આવતા અક્ષોને મંત્રિત કરે. પછી ગુરુ શાસ્ત્રોક્ત વિધિથી દેવવંદન કરે. પછી ગુરુ ઊભા થઈને ત્રણ નમસ્કારમંત્ર ગણીને સંપૂર્ણ નંદીસૂત્ર उहे. [यह ]
इअरोऽवि ठिओ संतो, सुणेइ पोत्तीइ ठइअमुहकमलो । संविग्गो उवउत्तो अच्चंतं सुद्धपरिणामो ॥। ९५७ ।।
वृत्ति:- 'इतरोऽपि' शिष्यः 'स्थित' सन्नूर्ध्वस्थानेन 'श्रृणोति, मुखवस्त्रिकया' विधिगृहीतया ' स्थगितमुखकमलः' सन्निति, स एव विशेष्यते - 'संविग्नो' मोक्षार्थी 'उपयुक्त 'स्तत्रैकाग्रतया, अनेन प्रकारे णात्यन्तं 'शुद्धपरिणामः ' शुद्धाशय इति गाथार्थ: ।। ९५७ ।। મોક્ષાર્થી અને એથી જ અત્યંત શુદ્ધ આશયવાળો શિષ્ય પણ ઊભો રહીને વિધિપૂર્વક ટચલી અંગુલિથી પકડેલી મુહપત્તિથી મુખકમલ ઢાંકીને એકાગ્રચિત્તે નંદીસૂત્ર સાંભળે. [૯૫૭]
Jain Education International
तो कड्डिऊण नंदि, भणइ गुरू अह इमस्स साहुस्स । अणुओगं अणुजाणे, खमासमणाण हत्थेणं ॥ ९५८ ॥
वृत्ति:- 'तत 'आकृष्य' पठित्वा 'नन्दीं भणति 'गुरुः' आचार्य:- 'अहमस्य साधो'रुपस्थितस्य 'अनुयोगम्' - उक्तलक्षणं 'अनुजानामि 'क्षमाश्रमणानां' प्राक्तनऋषीणां 'हस्तेन', न स्वमनीषिकयेति गाथार्थ: ।। ९५८ ॥
कथमित्याह
दव्वगुणपज्जवेहि अ, एस अणुन्नाउ वंदिउं सीसो
संदिसह किं भणामो ?, इच्चाइ जहेव सामइ ।। ९५९ ।।
वृत्ति:- 'द्रव्यगुणपर्यायैः' व्याख्याङ्गरूपैः 'एषोऽनुज्ञात' इति, अत्रान्तरे 'वन्दित्वा शिष्यः सन्दिशत' यूयं किं भणामीत्यादि' वचनजातं' यथैव सामायिके' तथैव द्रष्टव्यमिति गाथार्थः ॥ ९५९ ॥ પછી ગુરુ હું આ સાધુને સ્વમતિથી નહિ, કિંતુ પૂર્વકાલીન ઋષિઓના હસ્તે વ્યાખ્યાનના અંગરૂપ દ્રવ્યગુણપર્યાયોથી અનુયોગની અનુજ્ઞા કરું છું એમ કહે. આ વખતે અનુયોગની અનુજ્ઞા
१. गुरु-शिष्य जंने हेव वांहे, खेम समभाय छे.
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org