Jugaijinandachariyam

SR No.: 001593
Original Sutra Author: Vardhmansuri
Author: Rupendrakumar Pagariya, Dalsukh Malvania, Nagin J Shah
Publisher: L D Indology Ahmedabad
Publication Year: 1987
Total Pages: 322
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Literature, & Story
File Size: 8 MB

Page 42

सिरि-वद्ध माणसूरि-विरइयं
जुगाइजिणिंद-चरियं ( सिरि-रिसहनाहचरियं )
नमह' जगाइजिणिदं पूरिसोत्तिमनाभिसंभवं पयडं । वरनाण-दसण-रविं सुगयमणतं महादेवं ॥१॥ एगमणेगसरूवं दुल्लक्खं परमजोगि-पच्चक्खं । अव्वयमसंखमक्खयमोसप्पिणिपढमतित्थयरं ॥२॥ संकुद्ध-सक्क-विक्खित्त-दित्त-दंभोलि-दहण-भयभीओ। सरणं सरणं ति तुमं भगवं! मह होह जंपतो ॥३॥ जस्स भुवणेक्कगुरुणो पयंतरं पाविऊण असुरिंदो । सक्काओ वि न संकइ सो सरणं मह महावीरो ॥४॥ अजियाई जयपयडे अरिहंते परमपूयमरिहंते । अरहंते अरुहंते नमामि सिरिपासनाहते ॥५॥ सुय-सायर-पारगयं भरह-सुयं रिसहगणहरं पढमं । वियसिय-पंडरिय-महं पंडरियं गणहरं वंदे ॥६॥ खंतिखमं विजियखं दक्खं किरियासु मोक्खगयलक्खं । वीरस्स पढमसीसं गोयमगणहारिणं नमिमो ॥७॥ जाओ अजोग्गयस्स वि जाण पसाएण मज्झ गणजोगो । ताणमणंत-गणाणं गरूण पय-पंकयं सरिमो ॥८॥ अण्णे य महाकइणो वरमणिणो जे य के वि इह गणिणो। कलि-कयवर-कमलसमा जयंतु ते पिडिया३ सव्वे ।।९।। एगेण वाम-हत्थेण पोत्थयं बीयएण मणियालि । तइएण४ दाहिणणं करेण कमलं धरेमाणी ॥१०॥ सरलंगुलि-विवर-विणिस्सरंतलायन्न-जल-पवाहेणं । तुरिएण तिहयणस्स वि वरप्पयाणं करेमाणी ॥११॥ वियसिय-वर-कमलगया सिय-बसणा कुंद-कलिय-सम-दसणा । कवियण-मुहकयवासा सरस्सई जयइ सुपयासा ।।१२।। वड्ढियनयणाणंदो निव्ववियासेस महियलाभोगो । सारय-ससि व्व सुहओ जय-पयडो सज्जणो जयइ ॥१३॥ अमणियगुणपरिमाणो गयणाभोगो व्व निम्मल-सहावो । जो खंडिओ वि न मयइ नियपयई चंदण-तरु व्व॥१४॥ लेइ गुणे च्चिय, दोसे दूरं परिहरइ कव्वमज्झाओ । धयरट्ठो विव सुयणो मोत्तूण पयं पयं पियइ ॥१५॥ दोसमलिणं पिकव्वं सूयणे पडियं सूनिम्मलं होइ । मलिणो वि किं कूरंगो न सहइ ससि-मंडलारूढो? ॥१६।। समलं पि सुद्धयिया दसदिसि-पसरंतनिम्मल-पयावा। विमलं कुणंति कव्वं भवणं दिननाह-किरणो व्व ॥१७॥ ते विरला जे गुणिणो गुणरागो जाण ते वि इह विरला । न गुणी न य गुणरागी न मच्छरी ते वि दुल्लंभा ॥१८॥ जे गुणरहिया गुणपक्खवाय-विमहा मुहा वि मच्छरिणो । बंभंड-मंडलं पिहन पहुप्पइ ताण पुरिसाण ।।१९।। खंडेइ कलावंतं दुटुमहो मित्तमंडलं हइ। न गणइ गरुं पि पिसूणो तमो व्व गणमच्छरी पावो ।।२०।। दहणो दहइ सरीरं लग्गो अंगेसु न उण दूरठिओ । पिसुणो पूण दूरत्थो वि दहइ देहं न संदेहो ।।२१।। दुज्जण-दुव्वयण-महाहिसंकिओ भमइ सज्जणो निच्चं । जं परछिदृग्गाही घरे घरे संति पिसुणाही ॥२२॥ महु-महुरोमुहपुरओ पच्छा पुण कुणइ कि पितं जेण। धुम्मावइ हरइ जियं विसं व विसमो खलो लोओ ॥२३॥ दुक्खं कीरइ कव्वं दूसइ तं दुज्जणो सुहेणेव । अहव न जाणइ वंझा जा वियणा पसवणे होइ१ ॥२४।। वररूव-जाइ-कुलुब्भवाए'५ सद्दत्थलक्खणधराए । रामच्छंदगयाए कहाए सीयासरिच्छाए ॥२५॥
रज्जति रामणो विव, सुयाए दिट्ठाए पुणविसेसेण । सुयणा, दूमिति खला खलो व्व कडुया सहावेण ।।२६।। १ नमहु पा० । २ संखुद्ध पा० । ३ पंडिया जे० । ४ तयएण य वरपतं करे जे । ५ सुपसाया जे० । ६ किरण व्व । ७ खंडेय कला जे० । ८ दुह ० पा० । ९ न गणेइ गुरूंपा० । १० जंपा० । ११ हवइ पा० । १२ रूवय-जाइसुकु० पा० । १३ उण पा०।