Chandappahasami Chariyam

SR No.: 001587
Original Sutra Author: Jasadevsuri
Author: Rupendrakumar Pagariya, Jitendra B Shah
Publisher: L D Indology Ahmedabad
Publication Year: 1999
Total Pages: 246
Language: Prakrit
Classification: Book_Devnagari, Story, & Biography
File Size: 17 MB

Page 40

पउमनाहनिवो
तह चेव नाणदंसण-चरित्तसुद्धीए जीवकणयस्स । भिन्नो च्चिय कम्ममलो, जायइ सिद्धत्तसिद्धाए । १९८ ॥ इच्चाइ पभणिऊणं, ठियम्मि मुणिनायगे तओ राया । पभणइ पहट्ठचित्तो, जुत्तं तुम्हेहिं जं भणियं ॥ १९९ ॥ जओ - जं तुम्ह सउम्मेसम्मि नाणचक्खुम्मि वत्थु न प्फुरियं । तं गयणयलसरोजं व, नाह ! मह भाइ बुद्धीए ॥ २०० ॥ तुम्हेहिं भणंतेहिं वि, पहाणतत्तं जहट्ठियं जो हु । न करेइ गुणादाणं, न दोसहाणं स मूढमई ॥ २०१ ।। तुम्हारिसा महापहु दुलहा भुवणत्तए निरालोए । पुन्नेहिं इंति सूर व्व भव्वकमलावबोहत्थं ॥ २०२ ॥ ता काऊण पसायं, सचराचरतिजगबंधव मुणिंद ! उचिए कइ वि निवेएह मह अईए भवग्गहणे ॥ २०३ ॥ एवं नरिदेण सपुट्ठमेत्तो, पच्चक्खनीसेसपयत्थसत्थो । सहाए सव्वाए सुहं जणंतो, सपुव्वजम्मे कहिउं पयट्टो ॥ २०४ (सिरिसेणकहा) अवसप्पिणी चउत्थारयम्मि भरहम्मि रिसहनाहाओ । जो अट्ठमतित्थयरो, होही चंदप्पहो नाम || २०५ ॥ गयणपलोइरनिवडंतअसणिपडलं व महिहरसिराइं । पुव्वभवकित्तणं तस्स हरउ तुम्हाण दुरियाई ॥ २०६ ॥ ठाणे ठाणे जो सहइ मंडिओ कणयपुक्खरसएहिं । सो पुक्खरवरदीवो, जहत्थनामोत्थि विक्खाओ ॥ २०७ ।। कालोयजलहिमवगूहिऊण वलयागिईए जो थक्को । तह चेव जं च तद्दुगुणमाणपोक्खरवरसमुद्दो । २०८ ॥ जस्स य सोलस-सोलस-जोयण लक्खा उ वित्थरपमाणं । पुव्वावरदाहिण-उत्तरेण सव्वासु वि दिसासु ॥ २०९ तस्स बहुमज्झभागे, वलयं व समत्थि माणुसनगो य । नहयलविलग्गसिहरो, दुयद्धकयदीववित्थारो ।। २१० ।। पुक्खरवरदीवड्ढस्स जो य मउडो व्व परिहिओ भाइ । देदिप्पमाणबहुविहरयणचिंचइयसिहरेहिं ॥ २११ ।। सो पुण अड्ढाइयदीवजलहिजुयलप्पमाणखेत्तस्स । माणुस्सयस्स सीमा, देवारन्नं तओ परओ ॥ २१२ ॥ तम्मज्झे उण धायइसंडे इव दोन्नि दोन्नि भरहाइं । सत्त वि खेत्ताई अओ, दो हुंति महाविदेहाई ॥ २१३ ॥ तेसु बहुमज्झभागे, निए निएगेगमेरुरम्मगिरी । एगो पुव्वविदेहे, अवरविदेहम्मि अवरो य ॥ २१४ ॥ जो सो पुव्वविदेहे, सो पुव्वो चेव भन्नए मेरू । ते पुव्वावरभेएण तं विदेहं पुणो वि दुहा ॥ २१५ ॥ एवं अवरदिसा वि, नवरं पुव्वस्स जमवरविदेहं । तत्थत्थि सुप्पसिद्धं, सुगंधिनामेण वरविजयं ।। २१६ ॥ देवउलतुंगसिहरग्गलग्गधयवडमिसेण जं च सया । रम्मत्तविजियसुरलोयजयपडाय व्व उन्भेइ ॥ २१७ ।। तत्थत्थि सिरिपुरं पुरगुणेहिं महियं महिड्ढिसंजुत्तं । जुत्ताजुत्तविवेयप्पहाणजणजणियआवासं ॥ २१८ ॥ तं परिवालइ राया, सिरिसेणो जो सुसीयलकरहिं । परिपूरियलोयासो, ससि व्व संजणियपव्वभरो ॥ २१९ ॥ जोण्ह व्व तस्स संजणियसयलजणनयनमाणसाणंदा । उल्लासिय कुमुयभरा, कुलगयणुज्जोयसंजणणी ॥ २२० ।। निम्मलसीलालंकारलंकिया कयविवेइजणतोसा । सिरिकंता आसि पिया, सिरि व्व कंता सुगुणवंता ।। २२१ ॥ तीए सह कमलदलदीहलोयणाए सुहाए सेवंतो । इंदाणीए इंदो व्व नरवई गमइ जा कालं ॥ २२२ ॥ तावनदिणे अवरण्हसमयसमुचियविहिं करेऊण । अंतेउरमायाओ, दटुं तं दुक्खियं देविं ॥ २२३ ।।