________________
१५८
सिरिचंदप्पहजिणचरियं
इय एवमाइ संथुइगिराहिं विन्नत्तियं करेऊण । ते लोगंतियदेवा सट्ठाणं पणमिऊण गया ।। ५०२७ ॥ अत्थाणसहाओ समुट्ठिऊण भयवं पि तिहुयणेक्कपहू । आवस्सयकज्जाई काऊणं बीयदियहम्मि ॥ ५०२८ ॥ गोसे च्चिय आएसं सामी जा देइ नियनिओगीणं । ताव सुरिंदाएसेण आगया विन्नविंति सुरा ॥ ५०२९ ॥ तेलोक्कसामि ! अम्हे समागया देवरायआएसा । संवच्छरावहिंते दाणावसरं मुणेऊण ।। ५०३० ।। ता देसु जहिच्छाए रयणसुवन्नाइअघडियं घडियं । पूरिस्सामो अम्हे सव्वं मणि चिंतियं तुम्ह ।। ५०३१ ॥ जो जं मग्गइ किंचि वि तुज्झ सयासम्मि सामि आगंतुं । अणिवारियसंपसरं तस्स तुमं देसु तुट्ठमणो ।। ५०३२ ।। तो भणइ तिलोयपहू भो भो देवा ! न सुंदरं भणियं । जम्हा केत्तियमेत्तं दाणमिणं तुम्ह पडिहाइ ।। ५०३३ ।। एयं खु पभूयं पि हु दिन्नं जम्मंतरं न अणुगम्मइ । न य एत्थ वि जम्मम्मी तो सकए होज्ज सव्वस्स ।। ५०३४ ।। जलजलणचोरदाइयमाईण उवद्दवे जओ एवं । अप्परितोसकए च्चिय कस्सइ पुन्नस्स पुन्नेहिं ॥ ५०३५ ।। तम्हा तुच्छस्स इमस्स ता ण मित्तस्स कारणे देवा । लहुयत्तणेण जो गोजण व्व नणु कित्तिओ कज्जो ।। ५०३६ ।। ता तुब्भे च्चिय आणाए मज्झ तियचउक्कचच्चराईसु । काऊण रयणकणगाइ विविहरासीउ गरुयाओ ॥ ५०३७ ।। वरवरियं उग्घोसह भणह य भो जस्स जेण इह कज्ज । सो तं गिण्हउ अणिवारणिज्जपसरो भयविमुक्को ।। ५०३८ एए रयणुक्केरा एए कणयस्स रुप्पयस्सेए । एए आभरणाणं एए मणिमोत्तियाईण ॥ ५०३९ ।। एए य थालकच्चोलसिप्पिमाईण पवरवत्थाण । थोवं बहुयं च इमं अचिंतियंता इमे लेह ॥ ५०४० ।। निट्ठिस्संति न एए लिंताण वि तुम्ह निययइच्छाए । जम्हा अचिंतसत्ती सुरा पुणो पुरइस्संति ।। ५०४१ ।। इय भयवया पभणिया तह त्ति आणं पडिच्छिय पहट्ठा । पहुपयविहियपणामा तहेव सव्वं पकुव्वंति ।। ५०४२ ।। एवं दियहे दियहे पभायसमयाओ जाव लोयाण । भोयणवेला जायइ ता दाणमहिच्छियं होइ ॥ ५०४३ ।। भणियं च - संवच्छरेण होही अभिनिक्खमणं तु जिणवरिंदाण । तो अत्थसंपयाणं पवत्तए पुव्वसूरम्मि ॥ ५०४४ ।। एगा हिरन्नकोडी अद्वैव अणूणगा सयसहस्सा । सूरोदयमाईयं दिज्जइ जा पायरासाओ ।। ५०४५ ।। सिंघाडगतियचउक्कचउम्मुहमहापहपहेसु । दारेसु पुरवराणं रच्छामुहमज्झयारेसु ।। ५०४६ ।। वरवरिया घोसिज्जइ किमिच्छियं दिज्जइ बहुविहीयं । सुरअसुरदेवदाणवनरिंदमहियाण निक्खमणे ।। ५०४७ ।। तिन्नेव य कोडिसया अट्ठासीइं च हुंति कोडीओ। असिइं च सयसहस्सा एयं संवच्छरे दिन्नं ॥ ५०४८ ॥ नणु वरवरिया घोसणपुव्वं जइ दाणमिह जिणिंदाणं । तो कीस निययसंखा असंखयं चेव तं जुत्तं ॥ ५०४९ ।। वरवरियाए जम्हा बहुए अत्यी मिलंति तेसिं च । एक्केक्कस्स वि महई इच्छा तो विहडए संखा ।। ५०५० ।। सच्चं अचिंतमाहप्पसत्तिसंपन्नया जिणिंदाण । तीए संतोसपरा पाएणं हुति पाणिगणा ।। ५०५१ ।। तह सद्धम्मो वज्जणमुहा य एत्तो उ अत्थिणो थोवा । तेणत्थि अवेक्खाए दाणं पइनिययसंखाए ।। ५०५२ ।। देयस्स अभावाओ उदरे एयाइ अभावओ वा वि । दाणस्स निययसंखा न उणो तित्थंकराण भवे ॥ ५०५३ ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org