________________
२०८
[काव्यानुशासनम् परिवृत्तोऽनुवादो विधिना यथा
प्रयत्नपरिबोधितः स्तुतिभिरद्य शेषे निशां अकेशवमपाण्डवं भुवनमद्य निःसोमकम् । इयं परिसमाप्यते रणकथाद्य दोःशालिनां अपैतु रिपुकाननातिगुरुरद्य भारो भुवः ॥४२३॥
[वेणी० ३.३४] अत्र शयित इत्यनुवादे वाच्ये शेषे इति विधिरुक्तः । प्रयत्नेन परिबोध्यसे इति विधौ वाच्ये परिबोधित इत्युमुक्तमिति परिवृत्तविधित्वमपि । अत्र चान्वर्थबलादेवाधिगतेः पदादिदोषाणां विशेषलक्षणं न प्रणीतम् ।
अथापवादानाह९२) नानुकरणे ॥८॥ दोषा इत्यनुवर्तते । अनुकरणविषये निरर्थकादयः शब्दार्थदोषा न भवन्ति । उदाहरणं प्रागेव दर्शितम् । ९३) वक्त्राद्यौचित्ये च ॥९॥ वक्तृप्रतिपाद्यव्यङ्ग्यवाच्यप्रकरणादीनां महिम्ना न दोषो न गुणः । तथोदाहृतम् । ९४) क्वचिद् गुणः ॥१०॥ वक्त्राद्यौचित्ये क्वचिद्गुण एव । तथैवोदाहृतम् ॥
इति । आचार्यश्रीहेमचन्द्रविरचितायामलङ्कारचूडामणिसंज्ञस्वोपज्ञकाव्यानुशासनवृत्तौ
दोषविवेचनस्तृतीयोऽध्यायः ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
