________________
माहरी वाट जोई जोईनइ, सूती हास्य इ बाल, आज्ञा ताततणी अंक पासा, अंक तां प्रेम रसाल. कनकरथ मननु मनमांहइं, इम रहयउ अवटाई; जिम पंखी पांजरडइ धाल्यउ; पणि नवि चालइ कांई. इणि अवसरि ते सुलसायोििण, छांनी रही करइ धात; रायना चर तेहनइं नवि देख इ, देखइ पिशत संधात. चर लहइ ओ सह वहुनां करणी रायनई जणावइ वात, स्वामी अ सवि साचउं दोसइ, ऋषि दत्ता अवदात.
चालि तव ते राजा कोपीय, त्रिवली ललाटि आरोपीय.... लोपीय लज्जा सुतनइं, इम भणइ जे. रे रे पापी नंदन , तुं तां वंशनिकंदन... चंदन निरमल कुल तई दूख व्य उं अ.
टक दुख व्यउं कुल तइं विमल पापी, किहां राक्षसी आंणो; माहरी प्रजा ते जीवित सरिखी, तेहनी अतां धांणी. बालक वृद्ध युवाजन हणीयां, प्रजानउं आण्यउ अंत, सिद्ध सीकोत्तरि ताहरी धरणी, ओ मई लह्यउ व्रतंत. दीन वचन बिलख उ थई, बलतु बोलइ कुमर दयाल; स्वामी तेहथी अहवउं नुहइ , ते छ इ अति सुकमाल. तइं सांख्यउं पणि हुं नही सांखु, अवगुण सगा न होई ; माहरइ कहणइं वीसास नहीं जउ, तउ तुं जइनइं जोइ. वचन सुणी अहवां राजानां, मनि धरतउ विष वाद; राजकुम र नीचउं जोईनइं, आव्यउ निज प्रासादई.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jaineli
www.jainelibrary.org
