Munisuvratasvamicarita

SR No.: 001564
Original Sutra Author: Chandrasuri
Author: Rupendrakumar Pagariya, Yajneshwar S Shastri, R S Betai
Publisher: L D Indology Ahmedabad
Publication Year: 1989
Total Pages: 376
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Literature, & Story
File Size: 9 MB

Page 94

सिरिमुनिसुव्वयजिणिंदचरियं अह सो अहिणवराया निय भूमि लंघिऊण परभूमि । जाव पविट्ठो तावय समागया पयडवरदूया ।।१९३७।। मंडलियाणं विदेण पेसिया तेहिं एवमुल्लवियं । चिटुंति अम्ह पहुणो तुह आगमणं समीहंता ।।१९३८।। ता एह सिग्घमेवय पुज्जति मणोरहा जहा तेसि । तेण तओ ते भणिया ठाण ठिया चेव जपंति ॥१९३९।। चारहडि तुम्हाणं पहुणो न पयंपि सम्महा एंति । ता तुम्हे ते जंपह गंतुं जह एंति इह सिग्धं ।।१९४०।। इह चप्पडो पएसो खडपाणियपउरया तहा अत्थि । अम्हं तुम्हं च तओ एसासमरोचिया भूमी ।।१९४१॥ पडिवालिता अम्हे तुम्हागमणं इहेव चिट्ठामो । इह तव्वयणं दूया गंतूण कहंति सपहण ।।१९४२।। तेहिं तेहिं समग्गेहि तओ मिलिउं मंडलवईहि मंतणयं । काऊण पुणो दूए पसेउ भाणिओ सनिवो ॥१९४३।। मा एवं होउ जहा मंडलिएहि सयं समागंतु । हणिओ निय पहुमंती दूसणमेयं किह सहामो ।।१९४४।। एत्थागयस्स तुह जं अम्हे करिमो तुमं पि दच्छसितं । एत्थंतरम्मि केणइ कन्ने सिटें नवनिवस्स ।।१९४५।। पच्छन्नपुवपेसियपुणआगयलेहवाहयसरूवं । तेण वि सो कन्ने च्चिय कहिऊण विसज्जिओ किं पि ॥१९४६।। मंडलियपेसिया ते या तो तेण एरिसं भणिया । एवं पि करिस्सामो जह भणि तुम्ह सामीहिं ॥१९४७।। कि तु परंते तत्तो ठाणाउ पलाइऊण वच्चंता । जत्तेण रक्खियव्वा तुम्हेहि अहं तु लहु पत्तो ।।१९४८।। इय भणिऊणं ढक्कं दावेऊणं पयाणयं दिन्नं । गंतुण जोयणदुगं आवासं गिन्हए तत्थ ।।१९४९।। बीयम्मि दिणे पुणरवि ढक्कं वज्जाविऊण जा चलिओ। ताव सलेहं नरजुयउद्धूलियजंघमायायं ॥१९५०।। तेहिं समप्पियलेहं तुरयअओ चेव वाइउं एसो । ते मंडलवइदुए हक्कारइ अप्पणो पासे ॥१९५१।। कहइ य तेसि पुरओ जं एसो अज्ज अम्ह संपत्तो । लेहो निवासनयराओ पेसिओ तन्निउत्तेण ।। १९५२।। तुम्हं चिय सामीणं समीहियं लिहियमेथआयायं । जह अंवुवीचिराया रायविमुक्को पडुसरीरो ॥१९५३।। संजाओ संपइ बाहिरम्मि उववेसणस्स जोग्गो य । ता तुम्हे आगंतुं जहोचियं कुणह मंगलियं ॥१९५४॥ एएण कारणेणं पच्छाहुत्तं पयाणयं अम्हे । दाहामो सिग्घं चिय गंतूणं तत्थ मंगलियं ॥१९५५।। रज्जाभिसेयपमहं काहामो तस्स जं नवो व्व इमो। जाओ जम्मो तम्हा अम्हाण महूसवो गरुओ ॥१९५६।। इय वोत्तूणं दिन्नं नियंगलग्गं सवत्थमाहरणं । लेहारयाण तेसिं मंडलवइयपच्चक्खं ॥१९५७।। दूएहि तेहिं पुट्टो मंतिनरिंदो जहा कहं राया । नीरोगो संपन्नो केणव वेज्जेण पडियरिओ ।।१९५८ ।। मंतिनिवेणं भणियं एमेव तुमे खणं पडिक्खेह । नीसेसं पि सरूवं जेण कहावेमि तुम्हाणं ।।१९५९।। इय भणिउं सो गंतूण रुक्खच्छायाए तत्थ उवविसिउं । खंधावारस्स जणं वालेउं पेसए पुरिसं ॥१९६०॥ सयमावासं तत्थे व दावए नन्निउत्तपुरिसेहिं । हक्कारिउ मह दूए लेहत्थं कहइ तस्स सयं ॥१९६१॥ सयमावासं तत्थे व दावए नन्नि उत्तपुरिसेहिं । हक्कारिउ महदूए लेहत्थं कहइ तेसिं सयं ॥१९६१।। जह किर रन्नो देहे केणइ कम्मेण ताव संजायं । भीमं गलंतकोढं वेज्जाणं पडियरंताण ।।१९६२।। पच्छा वि बहू दियहे तेहिं तिगिच्छा कया पयत्तेण । तह वि नियत्तो दोसो न मणं पि गओ परं बुड्ढि ।।१९६३।। तो वेज्जेहि मिलि सबेहि वि मज्झ अग्गओ भणियं । जह एस कम्मजणिओ रोगो अम्हं असज्झो त्ति।।१९६४।। जावज्जीवं राया इमेण रोगेण मुच्चिही ने य । दुक्खं अणुहवमाणो किच्छण गमिस्सए कालं ॥१९६५॥ तो अग्गि व जलं वासाहाविज्जइ निवो जहा एसो। दुक्खं सहिऊण खणं मच्चइ रोगाओ कम्माओ ।।१९६६।। अन्नेहि वि पडिवन्नं पहाण पुरिसेहिं वेज्जवयणमिणं । एक्केणेव मए तं पडिसिद्धं पिहियकन्नेण ॥१९६७।। जह जीवंस इमं निय पहुणो सक्कुणोमि नो काउं । जइ पुण कालकमेणं कहंचि फिट्टइ सयं रोगो।।१९६८।। भणियं च ।