Munisuvratasvamicarita

SR No.: 001564
Original Sutra Author: Chandrasuri
Author: Rupendrakumar Pagariya, Yajneshwar S Shastri, R S Betai
Publisher: L D Indology Ahmedabad
Publication Year: 1989
Total Pages: 376
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Literature, & Story
File Size: 9 MB

Page 85

५.२
कुबेरदत्तचरियं
एवं पर्यापर्यंताण ताण जंपइ अणूपम्वा एवं । तुम्ह समग्गाणं पि हु जणए हि जा वहू दिन्ना ।। १६४२।। तेणेव तुमे कहम विनो निव्विज्जह पयंपियव्वस्स । अम्हं तु सुहायइ नेय किंचितत्तं पसीयं वा ॥ १६४३।। रन्ना विसज्जिया विहु जं चिट्ठह एत्थ वि गर्योचत व्व । ता अज्ज मए भुत्तं जं तं भुत्तं पभायम्मि ।। १६४४ । । पुण भोत्तव्वं मोत्तुं एवं नयरं न एत्थ संदेहो । अह ते संवहिऊणं सव्वे वि विणिग्गया तत्तो ।। १६४५।। सद्धि अणुपवाए वहति मग्गे अखंडियपयाणा । किं चूणे अद्धपहे गयाण अह अन्नदियहम्मि ।। १६४६ ।। वच्चंताणं भुत्तुत्तरम्मि ते रायपेसिया पुरिसा । पुरओ होऊण पहस्स दाहिणे रुक्खमूलम्मि ।। १६४७॥ छायाए वसंता जाव निसन्ना महीए चिट्ठति । तो तेहि सूरपालो तुरयारूढो पहे एंतो ।। १६४८ ।। दिट्ठो दूराओ च्चिय विन्नाओ जंपियं तओ तेहि । अन्नोनं एवं जह कह दंसेमो मुहं अम्हे ।। १६५०॥ एयस्स नियं इन्हि जं तइया तारिसाई कहिऊण । सपसायरायवयणाई तोसिओ एस अम्हेहिं ।। १७५० ।। अतिथऊण धूया एयस्स अणुपम्वा समाणीया । तमपरिणीयं रन्ना कहं कहेंता न लज्जामो ।। १६५१ ।। ता एत्थे निवन्नाखणंतरं तरुतले विलंबामो । वोलेइ जाव एसो पुरओ तत्तो इओ अम्हे ।। १६५२।। मम्मि गमिस्सामो उट्ठेऊणं इमं समग्गेहिं । पडिवज्जिऊण वयणं अणुट्ठियं तेहि तह चेव ।। १६५३।। तत्तो य सूरपालो मग्गम्मि अणूपम्वाए धूयाए । मिलिऊण सरूवं पुच्छिऊण ठाऊणय महत्तं ।। १६५४ ।। हरिसरपुराभिमुहं संचलिओ सयमणूपम्वा चलिया । धन्नउरपहाभिमुही जंतीए तीए तो पच्छा । १६५५।। ते गंतू मिलिया दूरगयाए नरानिवनिउत्ता । पुट्ठा य तीए तुम्भे कत्थ ठिया एत्तियं वेलं ।। १६५६ ।। कयमुत्तरमेएहि घम्मत्ता तरुतले ठिया पडिया । पुण ते अणुपवाए पुट्ठा तुम्हाण मज्झ पिया || १६५७।। जाओ कत्थइ समुह वच्चतो हरिसउरपहाभिमुहो । मायाए त तेहि ससंभ्रमेहिं इमं भणियं ।। १६५८ ।। कि सो जंतो चिट्ठइ हरिसउरे अहह अम्ह नो मिलिओ । जायंति अहव सुत्ताण पड्डया चेव इइ सच्चं ।। १६६०॥ इ भणिऊणं पुट्ठा अणुम्वा तेहिं केण कज्जेण । सो पुरओ संचलिओ तए वि मग्गम्मि मिलियाए ।। १६६१ ॥ भणियं अणूपवाए ताओ गामा पढमयं चलिओ । अम्हं चिय मिलणत्थं परमिन्हि एत्तिए दूरे ।। १६६१ ।।
आओ ओ सो पुरओ विह पट्टिओ अमच्चस्स । सेट्ठिस्स ववहरस्स य दंसणकज्जेण हरिसउरे ।। १६६२।। निवपुरिहि भणिया अणूपम्वा तस्स अग्गओ सव्वं । तुम्हेहि निय सरूवं कहियं निय दंसणाइयं ।। १६६३।। आमंतित भणि लठ्ठे ति पपिऊण ते सव्वे । मोणेण ठिया पंथे वयंति तीसे समीवत्था ।। १६६४ ।। एतोय जया नरनाहहरिसपालस्स पासओ मंती । काऊण मंतनिच्छयमणूपम्वाचार्यावसम्म ।। १६६५।। संचलिओ नियगेहे तप्पेलतेण सीहदाराओ । बाहि विणिग्गएणं अभितरयं नियं पुरिसं ।। १६६६।। कन्नम्मि दिन्नसिक्खं पेसेजं भाणिओ नरिंद-सुओ। सिरि सिरिहरिसकुमारो पच्छन्नं किं पि सह तुमए ।। १६६७।। मह अथ जंपियव्वं रयणीए अज्जतो नहु कहि पि । पढमपहरस्स समए गंतव्वं वीरचरिया ।। १६६८।। कुमरेण वितं वय तह त्ति पडिवज्जिऊण सो पुरिसो। तंबोलदाणपुव्वं विसज्जिओ विहिय सम्माणो ।। १६६९ ।। भणिय समयम्मि मंती आगंतूणं निसाए पच्छन्नो | कहइ कुमरस्स पुरओ अणूपम्वा वइयरमसेसं ।। १६७० ।। जोइसियजंपियाई रन्ना सह मंतियावसाणं च । सिरिहरिसकुमारेणं पुट्ठो मंती तओ एवं ।। १६७१।। ना पडिसिद्धे तमिवइयरे किमिह मज्झ करणिज्जं । मंती पभणेड़ तओ जं चिय मूलं अणत्थस्स ।। १६७२ ।। तं चि नायव्वं झत्ति तओ होइ सुत्थया सव्वा । अन्नह उवेक्खियम्मि कीराण कहाणयं हवइ ।। १६७३।। तो पुच्छेइ कुमारो मंति तं कहसु केरिसं मज्झ । कीरकहाणयमहसो कहेइ तस्सग्गओ एवं ।। १६७४।।