________________
४
,
सिरिमुनिसुव्वयजिणिदचरियं अह सिरि हरिसकुमारस्स तो न रज्जे ठवेमि एयमहं । सोच्चिय राया कीरइ अणूपम्वाकुच्छिसंभूओ।।१५१०।। तो मंतिणा पभणिओ ससंभमं हरिसपालनरनाहो। जत्थ अणत्थुप्पत्तीए जायए संसयलवो वि ।।१५११।। तंपि नयमग्गकुसला दुरेण परिच्चयंति करणिज्जं । जत्थ पुणोणत्थस्सऽत्थि निच्छओ तस्स वि न चाओ।।१५१२।। तो रन्ना पत्तेयं गणया सव्वे वि मग्गिया सदं । देति जहा एवं चिय दुहा तिहा वत्तियं एयं ।।१५१३॥ उड्ढे देवस्स पुरो करेमि कह निच्छयं गणियमग्गे । मइविब्भमो वि जायइ सुरगुरुतुल्लस्स वि मईए ॥१५१४।। तो सचिवेणं भणियं एक्को च्चिय जइ गणेइ ता एवं । संभाविज्जइ णूणं जत्थ पुणो एत्तिया गणया ।।१५१५।। .तुब्भे मिलिया सव्वे निउणत्तेणं गणेह बहुवारं । तत्थ य संदेहलवो वि कीरइ जं न सा बुद्धी ॥१५१६।। राया तओ पयंपइ अणूपम्वा संपयं पिउसमीवे । संपेसिज्जउ तुरियं जह सो अन्नस्स कस्स वि य ॥१५१७।। पासाओ परिणावइ उचियस्स पवन्नजोव्वणं एयं । चितइ य तहा विहिणा अमयं उप्पाइऊण तओ ॥१५१८।। कह तत्थ विसं छुढं निम्मविउं इस्थिरयणमेरिसयं । दूसणमेयं विहियं जेणऽम्ह अजोग्गयं जायं ।। १५१९।। हा! दड्ढ दिव्व कम्हा पढम चिय निम्मिया तए एसा । अह निम्मिया वि तो कह आणेउं दंसिया अम्ह।।१५२०।। तो मंतिणा नरिंदो भणिओ जह पुच्छिय व्व मन्नं पि । अत्थि गणयाण पासे तं बेइ निवो जहा पुच्छ ।।१५२१॥ पुण पुच्छइ जोइसिए सचिवो जह एरिसं पुणो तुब्भे। परिभावह अइनिउणं जइ परणिज्जइ इमा कन्ना।।१५२२।। रना तो तीए सुओ पुबुद्दिळं करेइ सव्वं पि । किं वा परिणीयाए अन्नेण वि कुणइ सो एवं ॥१५२३।। गणया भणंति तुइ पहु परिणीयाए इमाए फुडमेव । तावऽत्थि स दोसो तुम्हेहिं वि एरिसं चेव ॥१५२४।। पुढें जं परिणीया एसा कल्लाणकारिणी होइ । अम्ह पहुणा न व ति य पुन्बुवरि फलं तयं कहिय।।१५२५।। इन्हि पुण अन्नं चिय चिट्ठह तुब्भे कुणतया पुच्छं । तीसे सुहासुहफलं निरूवयामो पुणो अहुणा ।।१५२६।। इय भणिऊण गणएहि तेहिं गहिऊण के पि फुड सदं । केवलियअभिप्पारण वत्तिऊणं इमं कहियं ॥१५२७।। जइ वि न परिणइ राया कन्नं तहा वि एईए। जाओ पुत्तो नियमा पुव्वुत्तं साहए अत्थं ।।१५२८।। अह मंती पत्तेयं गणए सव्वे वि गिन्हए सदं । दोच्चं तच्चं वारं ते वि तह च्चेव जपंति ।१५२९।। तो मंती रायाणं विनविउ कारवेइ सम्माणं । गणयाण विसज्जावइ ते सव्वे तयणुनियगेहे ॥१५३०॥ सयमगं ते रन्नो कन्ने होऊण साहए एवं । न विसज्जिज्जइ एसा अणूपम्वा जणयपासम्मि ।।१५३१॥ जीवंती जं एसा परिणेयव्वा नरेण केणा वि। तो जणिही सो तीसे पुत्तं सो तुम्ह पुण सत्त्॥१५३२।। होही तम्हा एसा भावि अणत्थंकुरस्स बीयसमा । पच्छन्नं हणिऊणं कीरउ कोणासपाहुणिया ।।१५३३।। तो राया तं वयणं सुणिऊणं मंतिणो तओ झत्ति । पच्छायइनियकन्ने दोन्नि वि दोहि पि हत्थेहिं ॥१५३४॥ हाहा संतं पावं पयंपमाणो पुणो पुणो एवं । नारी सा वि कुमारी वीसासेउं इहाणीया ।।१५३५।। तीसे कह चितिज्जइ चित्तम्मि वि एरिसं महापावं । काय, पुण दूरे विसेसओ गरुयपुरिसाण ।।१५३६।। भवियव्वयाए दिळं चिट्ठइ जं किंचि अन्नहा काउं। तं केणा वि न तीरइ सक्केण वि किं पुण नरेण ? ।।१५३७।। आह पुणो नरनाहं मंती जह देव पुहइवालेहिं । पुत्तो वि दुचित्तो निग्गहियव्वो लहं जम्हा ।।१५३८।। इय दक्खिन्नजुयाणं पए पए तह य संकमाणाणं । अववायभीरुयाणं दूरेण सिरी पलाएइ ।।१५३९।। तो आह निवो मंति अदुट्ठभावा इमा सयं इन्हि । अम्हुवरि ताव तत्तो निहोसाए वि एईए ।।१५४०।। कह सक्केमि विस्वं चिंतेउं माणसम्मि वि विदूरे। वायाए कायरस व वावारो ता न जुत्तमिणं ।।१५४१॥ जंपिय भविस्सकाले उप्पज्जिस्संतपुत्तदोसेण । कीरइ वहो इमीए इमं पि दूरं नय-विरुद्धं ।। १५४२।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org