Munisuvratasvamicarita

SR No.: 001564
Original Sutra Author: Chandrasuri
Author: Rupendrakumar Pagariya, Yajneshwar S Shastri, R S Betai
Publisher: L D Indology Ahmedabad
Publication Year: 1989
Total Pages: 376
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Literature, & Story
File Size: 9 MB

Page 59

सिरिमुनिसुव्वयजिणिदचरियं
।।८०६ ।।
तक्कालपसविणीओ खुराइयाओ सुखीरगावीओ । जुत्तहलाई तक्कालखेत्तखणणक्खमाई च ।। ७९८ ।। कप्पास-लोह-तिल-धेणु-हेममयगावि भूतुला पुरिसा । मयसेज्जा - भज्जापभिइयाइं एवं भणह तुभे ।।७९९ ।। लुद्धेहि धुत्तेहि परूवियाई इमाई दाणाई | saना धम्मत्थि हि मूढेहि ताई पि || ८०० ।। एएसि दिन्नाणं दायारजणस्स होउ जं कि पि । फलमसुहं व सुहं वा न तत्थ चिंता वि भेअत्थि ||८०१ || नियकज्जसिद्धिचिता एक्कच्चिय वसई तुम्ह चित्तम्मि । परमत्थओ उ तुम्ह विन कज्जसिद्धी तहा अत्थि । ८०२ । एरिसदाणाई जओ गिव्हंताणं च दितयाणं च । सोक्खं मुहुत्तमेत्तं दुक्खं तु निरंतरं पुरओ || ८०३ ।। अहं विस्भू विप्पो सवि म्हओ संकिओ सुयं भणइ । लिताण य दिताण व खणमेत्तं चि य सुहं होउं || ८०४ || पुरओ दोन्हं पि निरंतर पि उप्पज्जए महादुक्खं । एयं जं वयसि तुमं वियारिऊणं कहसु तं मे ।। ८०५ ।। featऊ आहत धणलाहकथं सुहं इह भवम्मि । गिन्हंताणं तुच्छं संपज्जइ ताय तुम्हाणं उतु निग्गुणेहिं जं गहियं परधणं विमोहेउं । तस्सणुभावेण भवे भवे य दुहिया भवह तुम्भे ।। ८०७ ।। तद्दाणदायगा पुण तस्सऽणुभावेण परभवे किं पिं । पावाणुबंधिपुन्नप्पभावओ सोक्खमणुहविरं ।। ८०८ ।। दीहरसंसारहाण भायणं ते हवंति हु वराया । तेहि जमसुद्धदाणं दिन्नमसुद्धम्मि पत्तम्मि || ८०९ || पुण विस्सभूइविप्पो पुच्छइ पुत्तं जहा तुमं वच्छ ! । दाणस्सय पत्तस्स य सुद्धिमसुद्धि च मे कहसु ।। ८१० ।। अह सिक्केऊ जंपइतं दाणं होइ ताय ! इह सुद्धं । जं सयमदुक्खियं न य जणेइ दुक्खं परस्सावि ।। ८११ ।। न कयं न य कारवियं जंकीरतं पि नेय अणुनायं । मण व या काएहि तं फासूयमेसणिज्जं च ॥ ८१२॥ वसही - वत्थं पत्तं कंबल भेसज्ज - भत्त - पाणाई । अइसयसुद्ध दाणं गिन्हंताणं च देताणं ।। ८१३ ।। गो-व सह-आसपमुहं दाणं सयमेव खुह - तिसाईहिं । होइ सदुक्खं तह परजणस्स उप्पायए दुक्ख ॥। ८१४ ॥ सिंहि पट्ट्याहिय पहगमणे कीडियाइ मलणेण । चरइ सचित्तं हरियं सपूयरं पियइ पाणीयं । । ८१५ ।। भयं यं अदुहियं पि कुणइ परदुक्खं । भूफालण- पीसण- कंडणेहिं निहणेइ पाणिगणं ।। ८१६ ।। पत्तं पिहृतं सुद्धं जं वज्जियसव्वपाववावारं । चत्तघरघरिणी विहवं विरत्तचित्तं भवसुहाओ ।। ८१७ ।। कोहो माणो माया लोभो चउरो वि निज्जिया जेण । निग्गहियाई तह इंदियाई पंच वि अइबलाई || ८१८ ।।
२६
सवे व जीवे रक्खइ निय जीवियं व जत्तेण । सुहुमं पि अलियवयणं न भणइ न य गिन्हइ अदिन्नं । ८१९ | पालेइ बंभचेर संजुत्तं नवहिं बंभगुतीहि । एवंविहमुवएस देइ परस्स वि जहाजोगं || ८२० ॥ कहिय गुणाणं मज्झे एक्को वि गुणो न अत्थि तुम्हाणं । अज्ज वि एस विसेसो जं दूसह परमदोसं पि ।। ८२६ । अप्पाणं तु पसंसह दोसेहि सन्नियपि अइदूरं । सेयंवरा य एए पुत्रवत्तेहि गुणेहिं जुया ।।८२२|| जे उरस्स विकज्जे न करेंति न कारवेंति आरंभं । घर-खेत्ताईणं पुण चिट्ठउ दूरम्मि आरंभो ॥। ८२३|| सकुडुंबकए रद्धं अन्नं जं होइ इह गिहत्थेहिं । तम्भज्झाओ थेवं थेवं गिन्हंति ते भमिरं ।। ८२४ ।। तह अत्तणो निमित्तं परेहिं निप्फाइयाण गहाण | मज्झाओ मग्गेउं किं चि वि गेहं निराबाहं ॥। ८२५|| निवसति तत्थ त्तिमित्ते वि दिणे ममत्तपरिमुक्का । लद्धे वि अलद्धे वि य थुइ - अक्को से वि समचित्ता । ८२६ । एरियाणवि तुम्भे गिन्हह दोसे अविज्जमाणे वि । न मुणह दोसे गरुए वि अप्पणी चिट्टमाणे वि ।। ८२७।। इ दोपसंगाओ गुणविरहाओ दिया न य सुपत्तं । सुद्धत्तमसुद्धत्तं इय नेयं दाणपत्ताण || ८२८ ।। तो विभूइविप्पो सुयस्स वयणेहिं तेहि निउणेहिं । मुयइ मणागं पि मयं मणम्मि विम्यपरो तत्तो ॥ २९ ॥ सविसेसजायसढ्डो भइ सुयं मज्झ संपयं कहसु । जीवाईण सरूवं सिवकेऊ भणइ तो पियरं ॥। ८३०॥