Munisuvratasvamicarita

SR No.: 001564
Original Sutra Author: Chandrasuri
Author: Rupendrakumar Pagariya, Yajneshwar S Shastri, R S Betai
Publisher: L D Indology Ahmedabad
Publication Year: 1989
Total Pages: 376
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Literature, & Story
File Size: 9 MB

Page 151

११८
चंदकित्तिविका
नायं इमं पिन त एत्तिय कालेण निवइणा होउं । उत्ताणो भमसि मुहाए अप्पणी जंपियव्वेण || ३७९२।। अह भइ पुहइनाहो भद्द जओ एरिसं मए नायं । रयणीए तेण भमामि नयरबाहिम्मि एगोहं ।। ३७९३ ।। रयणीयरे नियंतो निय नयरोवद्दवस्स रक्खट्टा । तेसि नयरपवेसं निवारिउं निग्गहत्थं च ।। ३७९४।। इनरिदाभमुहं पुणो विसा तेयनिग्गया वाणी । रे कप्पडिय ! न चिट्ठसि तुन्हिक्को निठुरं बेंतो ।। ३७९५ ।। जह जह सहामि जंपामि कोमलं तह तहारुहसि सीसे । विच्चुयडक्कस्स व पायवेयणामंतरहियस्स ।। ३७९६।। दुव्वयणेहिं इमेहिं नूणं तं होसि लोगपालस्स । पाहुणओ दाहिणदिसिगयस्स नत्थेत्थ संदेहो ।। ३७९७।। अह जंपइ पहसंतो पुणो वि पुहईसरो सलीलाए । सच्चमिणं तुह वयणं न कोवि अन्नो वयइ एवं ।। ३७९८।। अहमेत्थ लोगपालो संपइ चिट्ठामि दाहिणदिसाए । तस्स मम पाहुणो तं हवेसि उक्खायखग्गस्स || ३७९९।। दुब्वणाई वयंतो इमाई पागयजणस्स उचियाई । अवियक्कतो चित्तम्मि किंचि विसमं समं वा वि ।। ३८०० ।। पुण वि सकोवं सा वयइ भारई तेयमंडलप्पभवा । तुह नूण पुन्नकालो वट्टइ तेणेह कड्ढेउं ।।३८०१।। आणीओ सिहढेणं संपइ तो जंपए पुणो राया । को एरिसं वियाणइ वोत्तुं अन्नो तुमं मोतुं ।। ३८०२ ।। पुन्नं भन्नइ सुकयं तस्स य कालो कहिज्जए समओ । सो मज्झ वट्टइ तओ तेणाहं एत्थं आणीओ ।। ३८०३ ।। जत्थ दुरायारो तं दिट्ठीए मज्झ गोयरं पत्तो । तो निग्गहिऊण तुमं होहिस्स महं सुही इन्हि ।। ३८०४ || पुण भइ निवं वाणी विणिग्गया तेयमंडलाहिंतो । पंडिच्चेणं तह पोरिसेण अइमोडिओ तं सि ।। ३८०५।। एस तुमं संपइ पावमज्झपजलंतकोवजलणस्स । जालासु अकाले च्चिय लीलं सलहस्स अणुहवसि ।। ३८०६।। अह जंपइ पुहइवई कोवसिही तुज्झ पसिमिही झत्ति । मज्झ विलसंतपुक्खरउज्जलतरवारिधाराए ।। ३८०७।। अह निवदुव्वयणसराभिघायपरिताडिओ व्व हिययम्मि । तस्सुल्लसंतनिम्मलमऊ हजालस्स मज्झाओ ।। ३८०८।। पुरिसविसेसो सहसत्ति कोवि अइपयडदंसणो जाओ । सव्वंगं रयणाहरणभासुरो सुरकुमारो व्व ।। ३८०९ ।। तेण करवाललट्ठी झत्ति समायड्ढया झलक्कंती । विज्जुलय व्व कराला करयलगहियाए अह तीए ।। ३८१०॥ सो हक्कइ नरनाहं फोडितो नहयलं व सद्देण रे दुट्ठ ! धिट्टिमफलं नियं इयाणि पि अणुहवस् ।। ३८११ ।। भाव सत्ती तो पुरिसो होसु किं पडिक्खेसि । अह तं पुहईनाहो साऽवन्नं भणइ हसिऊण ।। ३८१२।। पुब्वं चिय पुरिसो हं विहिणा चिट्ठामि निम्मिओ ताव | होमि विसेसेण पुणो संपइ पुरिसो तुहाणाए ।। ३८१३।। किं एत्तियसंरंभं काऊण वि अइचिरं विलंबेसि । अज्ज वि पहरसि सिग्घं इय भणिउं कड्दिउं खग्गं ।। ३८१४।। नरनाहो निक्खोहो जाव ठिओ तस्स सम्मुहो ताव । तेण पुरिसेण मुक्को खग्गपहारो नरिंदस्स ।।३८१५।। रन्ना वि तस्स खग्गो दुखंडिओ नियय खग्गदंडेणं । खंडिज्जतो अभिड्डिऊण सो खंडए मउड || ३८१६।। जमजीहाए सरिच्छा पच्छा आयड्ढिया छुरी तेण । सा वि तह च्चेव निवेण मुट्ठिसेसा कया झत्ती ।। ३८१७ ।। गुरुमच्छरेण अह सो लग्गंतो बाहुडंडजुज्झेण । गहिउं वामकलाईए वामहत्थेण नरवणा ।। ३८१८ ।। नियमत्ययस्स उवरि वाराओ तिनि भामिऊण तओ । मुक्को मंद मंदं दयाए भूमीए मुच्छगओ ।। ३८१९॥ निन्नट्ठ सव्वचेट्ठो चिट्ठइ कठ्ठे व जाव निप्फंदो । सो पुरिसो ताव नरेसरेण करुणापरवसेण ।। ३८२० ।। नियमुत्तरीयवत्थंचलेण काऊण पवणमइपबलं । संवाहिऊण अंगेसु लद्धयन्नओ विहिओ || ३८२१ ।। चलिओ सासो उम्मीलियाई नयणाई चलियमंगेहिं । तस्स नरिंदेण तओ सपुच्छिओ भद्द ! किं तुज्झ ।। ३८२२ ।।