Munisuvratasvamicarita

SR No.: 001564
Original Sutra Author: Chandrasuri
Author: Rupendrakumar Pagariya, Yajneshwar S Shastri, R S Betai
Publisher: L D Indology Ahmedabad
Publication Year: 1989
Total Pages: 376
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Literature, & Story
File Size: 9 MB

Page 146

सिरिमुनिसुव्वयजिणिदचरियं
निमिसंतरेण तत्तो सम्मुहमेतं निएवि तं तेयं । वेयालियाण अन्त्रेण एरिसं जंपियं पुण वि ॥ ३६२८|| तं देवतरणिबिंब दुइज्जमेयं समेइ तुह पासे । सेवाकज्जेण व तुह पयावतुल्लत्तमलहंतं ॥ ३६२९।। एवं रायपमुहस्स सव्वलोयस्स विम्हियमणस्स । खणमेत्तेण पविट्ठो कन्ने किंकिणिझणक्कारो || ३६३०।। तयणंतरं खणेणं अणेयवरकणयखंभपंतीहि । सोहतं नयणपहं ओइन्नं मणिमयविमाणं ।। ३६३१ ।। धुवंतधयवडायं पयडसिरीयं पसंतबहुतेयं । जाव सलीलं राया अवलोयइ ताव तं झत्ति ॥ ३६३२॥ अत्थाणमंडवस्सा न दूरओ न य समीवओ पत्तं । तम्मि निविट्ठा चिट्ठति तिनि सिंगारिया पुरिसा || ३६३३।। वरहारकडयकेऊरकुंडलाईहिं भूससहि । भूसियसव्वसरीरा सोहंता सुरकुमार व्व ।। ३६३४ ।। तं मज्झाओ जुयलं उत्तिन्नं झत्तिगयणमग्गेण । तं धरणीयल सम्मिलियजाणुकरयलसिंरं पणयं ।। ३६३५।। निवइपयाणं पुरओ तेसिं दोन्हं पि आसणारं निवो । दावेऊणं जंपइ तुम्हे एएसुवरि उवविसह ॥ ३६३६।। तो ते दोन वि पुरिसा उड़ढ़ा होऊण सिरिनिहियहत्था । विणएण विन्नवंति न अपसाओ देवकायव्वो ।। ३६३७ ।। अम्हाणं जं अम्हे तुम्ह वि आएसओ निसीएमो । नो आसणेसु देवो अम्हाण वि सामिणो पुज्जो || ३६३८ || तुम्हासो ता मत्थयम्मि अम्हाण देव ! सविसेसं । परमत्थि एत्थ कारणमइगरुयं तं निसामेह || ३६३९ || नियसामिण अम्हे ऊसुयकज्जेण तुम्ह पायाणं । पासम्मि-पेसिया तं आयन्नह विन्नविज्जंतं ॥ ३६४० ॥ अम्ह पहू वेयड्ढे दाहिणसेढीए रयणउरनयरे । मणिचूडो नामेणं निवसइ विज्जाहरनरिंदो || ३६४१ ।। अम्ह मुहे सो विन्नवेइ देवस्स पायपरमाणं । नियपडिवन्नं संपइ पालिज्जउ देव ! अइरेण ।। ३६४२ ।। तो चिंत नरनाहो तं चिय एयं फुडं समावडियं । रयणिविरमम्मि जं अज्जसुमरियं आसि अम्हेहिं ।। ३६४३।।
११३
किर सोच्चिय दिवसो अट्टमओ एस अज्ज संपत्तो । जत्थ मए संकेओ खयरेण समं कओ आसि ।। ३६४४ ।। पुण विन्नत्तं खयरेहिं तेहि मा देव ! कीरउ विलंबो । जं जाणंतो चिट्ठइ कज्जं देवो वि सयमेव || ३६४५।। तेणेरिसं विमाणं दिणमणितेयाउ अब्भहियतेयं । रयणमयं पेसवियं देवस्सारोहणनिमित्तं ॥ ३६४६॥ अन्नह अम्हे एमो नहमग्गेणेव केवलेणेह । एरिसविमाणवित्थरकरणकिलेसेण किं कज्जं ।। ३६४७ ।। तं खयराणं वयणं सुणिऊणं सेसमंतिणो सव्वे । चिंतंति नियनियमणे किंपि रहस्सं इमं कज्जं ।। ३६४८ ।। तो म्हाण न कहि नरवइणा एयमप्पणो चेव । चित्ते धरिउं मुक्कं सुहममई वा महामंती || ३६४९।। जाणिस्स धुवमेयं जमकहियं किं पि कज्जमेयस्स । न मुयइ कया वि निवई ता अम्ह किमेत्थ चिंताए ? ३६५० ।। सुममइ विहु मंती विम्हइओ नियमणम्मि चितेइ । कि अच्चन्भयमेयं वयंति विज्जाहरा एए || ३६५१ ॥ जं सो को मणिचूडो खर्यारिंदो एत्थ आगओ कइया । कइया मंतियमेयं तेण समं अम्ह नरवइणा ।।३६५२।। जइ ताव अम्ह रन्ना रहस्स कज्जं ति साहियं नेयं । ता किं न सो वि केणा वि आगओ हंत इह दिट्ठो ।। ३६५३ ।। या वि दोन्हं पि हु मज्झाओ को वि आगओ न सुओ। पासम्मि निवस्स मए रायासन्नाओ वि जणाओ । । ३६५४ ।। अहवा किं मम एयाए संपयं एत्तियाए चिंताए । इन्हि चिय होही पयडमेव सव्वं पि जं एयं ।। ३६५५ ।। जम्हा उत्तरमेयाण किं पि राया करिस्सए ताव । तत्तो च्चिय उत्तरओ जइ पुण जाणिज्जए कि पि ।। ३६५६ ।। इय चितिऊण वयणं नरवइणो पेच्छए महामंती । राया वि तम्मि मंतिम्मि पेसए मंथरं दिट्ठि || ३६५७।। लज्जाए संकुयंतो जंपइ य ससंभ्रमो महामति । कज्जमिणं अम्हेहिं तुम्ह न कहियं पमाएण ।। ३६५८ ।। अह कह न कहे तुम्हाण वि जणयनिव्विसेसाण । ता अवराहो एसो खमिव्वो अम्ह तुम्हेहिं ।। ३६५९ ।। सुव्वउ कज्जरहस्सं मज्झ कहंतस्स तं इयाणि पि । इय नरवइणा भणिए खयरकुमाराण मज्झाओ ।। ३६६०॥