________________
की कहाण
।।
कीरो भइ पत्थव ! तुमं पि अइउज्जुओसि जं एवं इयरजणो इव पत्तियसि एरिसाणं पि वयणाणं ।। २२२८।। fi कत्थइ तिरियाणं संभवइ मणुस्सलोयसामित्तं । अह संभवइ तहा विहु न मज्झ एत्थत्थि अत्थितं ।। २२२९ ।। तो राया तस्स कए निय कलामंदिरस्स पासम्मि । तह मंतिगिहसमीवे एक्केक्कं कारए खंभं ।।२२३० ।। कंचणमयमइतुंगं थोरं तेसुवरि चउरसं भवणं । चउत्थ - वित्थडूसियमेक्केक्कं सव्व कणयमयं ॥२२३१।। चउदारं जालकवाडसंजुयं छज्जएहिं रमणिज्जं । बहु निज्जूहपसाहियमणे य सिहरग्गकयकलसं ॥ २२३२॥ धवलुद्ध यधयकलियं कलककिणिजालमुहलियदियंतं । तइयाए भूमीए पच्छिमदारस्स आसन्नं ।। २२३३॥ कीरो कमाइ कीलइ उववणरुक्खे कयाइ खंभगिहे । तत्थ ठिओ सह रन्ना करेइ गोट्ठि नरिंदो वि ।। २२३४ ।। तस्स पयच्छइ कालोचियाई सरसाई सुंदरफलाई । निय हत्थेणं पवणीकयाई अइपरमपीईए || २२३५।। अह अन्नया नरिदं कीरो पभणेइ मं विसज्जेह । दोनि दिणे जह गंतुं पुव्विल्लवणम्मि कीराणं ।। २२३६॥ तेसि पुरओ दंसेमि अप्पयं जीवमाणमाणेमि । तह ते वि इह पएसे पासंति जहा मह समिद्धि || २२३७।। इ पनि रन्ना गंतूण वणम्मि मिलइ सो तेसि । दठ्ठे ते कीरा जाया सव्वे पहिदुमणा ।। २२३८ ।। पुच्छंति कहं छुट्टी पासाओ पासबंधयस्स तुमं । सव्वंपि तओ एसो निय वृत्तंतं कहइ सि २२३९ ॥ तम्म दिने तस्स तओ कुणंति ते गोरखं जहाजोग्गं । बीय दिणे सो सव्वे ते नेइ नरिंदनयरम्मि ||२२४० ।। दंसेइ खंभसिहरग्गसंठिए दो वि मंदिरे नियए । तेसि आणंदयरे पवेस तेसु ते सव्वे ।। २२४१ ॥ पासंति निउण दिट्ठीए सव्वओ ते तओ पसंसंतो । धुणिऊणं सीसाई चिट्ठेति चिरं गया चोज्जं ॥ २२४२ ।। कवि रायपुरिसं एक्कं कम्तम्मि सिक्खवेऊण । पेसइ रन्नो पासे अत्थाण सहानिविट्ठस्स | | २२४३॥ सो कहs त तुं कन्ने ठाऊण जह किर-वयंसे । कीरो गहिऊण निए समागओ अस्थि (अइ ) बहुए ।। २२४४ || तेसि भोयणकज्जे अणुजाणह अज्ज उववणफलाई । रना भणियं दिनं तस्सेव मए तयं सव्वं ।। २२४५।। तेातुं कहिए निववयणे ते तओ उववणम्मि । गंतुं सव्वे कीरा कुणति आहारमिच्छाए ।। २२४६।। सिलियावसरे वित्तम्मि उवेंति खंभगेहम्मि । कीरा निवेण दिट्ठा कहति पुट्ठा वणसख्वं ॥ २२४७॥ राया वि तदुचियाई फलाई आणाविरं विचित्ताइं । पवणी कारावेउं कीराण पुरो खिवावेइ ।। २२४८ ।। कीरा वि कयाहारा उट्ठतं नरवई भणतेवं । अम्हे पायसमए वणम्मि नियए गमिस्साम || २२४९ ।। अह ते अणुजाणेउं राया गंतूण अवसरं कुणइ । ते उववणम्मि वसिउं जंति पभाए सठाणम्मि ।।२२५० ।। कीरत भज्जा एक्कच्चिय संठिया परं तत्थ । समए दिट्ठा रन्ना पुट्ठा कहिया य कीरेण ॥। २२५१।। तो हसिउं नरवइणा भणियं भो भाय ! कीरधुत्तोसि । कीराणयणपसंगेण जं तए आणिया कीरी ॥। २२५२ ।। करेण विहसिऊणं भणियं अन्नह नरिंद! वीसाओ । तुज्झ न जायइ अम्हाण संतिओ अंगमेत्ताण ॥। २२५३।। एगो वंठो वंठो व्व उट्टिउं नेय नज्जए जंतो । गिहिणीसहिओ पुण सो जह तह गंतुं न पारेइ ।। २२५४।। ना भणियं होही वीसासो सुंदरो तथा मज्झ । जणिही भाउज्जाया जया सुयं कीर तुह तुल्लं ।। २२५५।। रंगणा भणियं जणिए वि मए सुए नरवरिंद! । तुह भाउणा सरिच्छं को तस्स गुणे वियाणेही ।। २२५६।। जइ होइ तुज्झ पुत्तो तुज्झ सरिच्छो मुणइ गुणेहिंतो । सो मज्झ सुयस्स गुणे तुममेव जणेहि तो पढमं ॥ २२५७।। पुत्तं अप्पसरच्छं तो पच्छा जारिसो तए भणिओ । तारिसयं नरपुंगव ! अहं पि पुत्तं जणिस्सामि ।।२२५८ ।।
७०
ना भणियं भोकर ! पुन्नवंतो जयम्मि तुममेक्को । जेण तए संपत्ता अत्तणुरूवा इमा भज्जा ।। २२५५९।। एवं गमेइ कालं सो राया तेण कीरजुयलेण । सहकेलि कुणमाणो निच्वंपि कहाहि विविहाहि ।। २२६०॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org