________________
( ૧૯ )
પરભવ દુ:ખદાયક ઘણા, નરકાદિક ગતિ
જોય. ૧૧૬
શાહે મુષ્ઠિત પ્રાણીક, રાગ દ્વેષ અતિ થાય; અહંકાર સમકાર પણ, તિણથી શુદ્ધ બુધ
જાય. ૧૧૭
મહિમા મેાહુ અજ્ઞાનથી, વિકલ ભયા સવિજીવ; પુગલિક વસ્તુવિશે, મમતા ધરે સદૈવ, ૧૧૮ પરમે’નિજ પણ માનકે, નિવિટ મમત ચિત ધાર; વિકલ દશા વરતે સદા, વિકલપના નહી”
પાર ૧૧૯ મે” મેરા એ ભાવથી, ફિયા અનતા કાળ; જિન વાણી ચિત પરિણમે, છૂટે માહ
જ જાળ ૧૨૦ માહુ વિકલ એહુ જીવર્ક, પુદ્દગલ માહુ અપાર; પણ ઈતની સમજે નહી, મે કહ્યુ નહિ
સાર, ૧૨૧ ઈચ્છાથી નવી સપજે, કયે વિપત ના જાય; પણ અજ્ઞાની જીવક, વિકલ્પ અતિશય
થાય. ૨૨
Jain Education Internationalrivate & Personal Use Only.jainelibrary.org
