Page Text
________________
અને તે દ્વારા પોતાના પ્રેમને પ્રદર્શિત કરતો રહે છે. પૂજનના વ્યવહારમાં ફરક છે.
સાસુને જે જમાઇ વહાલો હશે તો કશુંય પરમાત્મા પૂજય છે, પરમ પૂજય છે, ત્રિલોક પૂજય કીધા વિના કંસારના આંધણ મૂકાશે, વિવિધ છે, ઇન્દ્રો, નરેન્દ્રો, દેવેન્દ્રો, સુરેન્દ્રો અને અસુરેન્દ્રોને માટે પકવાન્ન અને ફરસાણ રંધાશે. જમાઇ જમવા બેસશે પણ પ્રભુ પૂજય છે. બળદેવો, વાસુદેવો અને ચક્રવર્તીઓ ત્યારે બધું પ્રેમથી પીરસાશે. જે સાસુ આંગણે આવેલા માટે પણ પ્રભુ પૂજય છે. કેવલીઓ, ગણધરો, ચૌદ જમાઇને સોફા પર બેસાડે અને પોતે સામે બેસીને પૂર્વધરો, દશ પૂર્વધરો, શ્રતધરો, આચાર્યો, ઉપાધ્યાયો, માત્ર મીઠી મીઠી વાતો જ કરે રાખે અને વારંવાર શ્રમણો અને શ્રમણીઓ માટે પણ પરમાત્મા પૂજય છે. બબડયા કરે પણ ચાર કલાક સુધી ન પાણીનું પવાલું દેવાંગનાઓ, રંભાઓ, અપ્સરાઓ, ઉર્વશીઓ, પાય કે ન જમવાની વાત કરે તો એની વેવલી મહારાણીઓ, મહત્તરાઓ અને સાધ્વીજીઓ માટે વાતોથી પ્રેમ માની લેવાશે ખરો ? જો પ્રેમ હોય તો પણ પરમાત્મા પૂજય છે. આવતાંની સાથે જ એની સામે ચા-પાણી, નાસ્તા આવા સકલલોક પૂજિત પરમાત્માની સામે પાણી, ફળફુટ, મેવા, ફરસાણ ધરવા શરૂ થઇ જ જાય. સાવ ઠાલા હાથે ઉભા રહેવું અને માત્ર દર્શન કરીને
જે વ્યકિતને પરમાત્મા પ્રત્યે પ્રેમ હોય તે સંતોષ માનવો એ નરી આત્મવંચના છે. જગતને પ્રભુને અષ્ટદ્રવ્ય ધર્યા વિના રહી જ ન શકે. મંદિરે નહિ પણ જાતને છેતરવાનો એક માત્ર નુસ્નો છે. જાય, સ્તુતિ ગાય, અને પ્રભુની સમક્ષ કશું જ ન ધરે - જેના અંતરમાં પ્રભુના પ્રેમનો પારાવાર તો એનો કહેવાતો પ્રેમ પેલી સાસુની વેવલી વાતો ઉછળ્યો હશે એ ઝાલ્યો રહી નહિ શકે. ગાયના શુદ્ધ જેવો છે. જગતનો વ્યવહાર દર્શાવે છે કે પ્રેમી કદાપિ
દુધ મંગાવશે. કાશ્મીરના કેશર મંગાવશે. મધમધતા. સમર્પણ વિના રહી શકતો જ નથી.
ફૂલો મંગાવશે. દશાંગના ધૂપ મંગાવશે, ગાયનું શુદ્ધ કેટલાક લોકો એમ કે છે કે અમે રોજ દર્શન ઘી મંગાવશે. બાસમતિ ચોખા મંગાવશે. વિવિધ કરીએ છીએ, પણ પૂજા કરતા નથી. આમ માત્ર પકવાન્ન અને ફળફુટના થાળ ભરાવશે. એ ઉંચામાં દર્શનથી સંતોષ માની લેવો તે યોગ્ય નથી. પરમાત્મા ઉંચી ચીજો લાવીને પરમાત્માને ધર્યા વિના રહી જ માત્ર દર્શનીય નથી પ્રભુ તો પૂજનીય પણ છે. નહિ શકે. એના ચિત્તમાં સદૈવ પ્રભુ રમવાના. સારી પૂજનીય પરમાત્માના માત્ર દર્શન કરીને સંતોષ ચીજ જયારે નજરમાં આવશે ત્યારે ત્યારે તેને માનવો એ પણ એક આશાતના છે. યોગ્યનું યોગ્ય પરમાત્મા જ યાદ આવવાના. દિવસ-રાંત એ પ્રભુના બહુમાન થવું જ જોઇએ. મ્યુનિસિપલ કોર્પોરેટર ઘરે વિચારમાં જ રમ્યા કરશે. એના શ્વાસે શ્વાસે પ્રભુનું આવે અને વડાપ્રધાન ઘરે આવે, એ બન્ને વચ્ચે નામ ઘૂંટાયા કરશે. એના હૃદયના ધબકાર પ્રભનું સરખો વ્યવહાર ચાલી શકે ખરો ? વેપાર ધંધાના નામ ગુંજયા કરશે. પ્રભુના બિંબના દર્શને એ નાચવા સંબંધવાળા કોક નાથાભાઇ ઘેર આવે તો ચા-પાણી લાગશે. પ્રભુની પૂજાના અવસરે એ ગાંડોતૂર બની કરાવીને વિદાય કરો તે રીતે જમાઇ ઘરે આવે અને જશે. અને પ્રભુના વિરહમાં એ માથું પટકીને રોયા ચા-પાણી કરાવીને વિદાય કરો તો ફરી તમારે આંગણે કરશે. માટે જ કહેવાયું ને કે પ્રીત ન કરજો કોય. પ્રીત આવે ખરા ? વેપારી સાથેનો વ્યવહાર અને જમાઇ કીયે દુઃખ હોય' પરમાત્માની સાથે જો પ્રીત બંધાઇ સાથેના વ્યવહારમાં જેમ ફરક છે એમ દર્શન અને જાય તો પછી દુઃખનો કોઇ પાર રહેતો નથી. પણ
Jain Education Interational
-
65
www.amelibrary.org
| SR No. | 001527 |
| Book Title | Chalo Jinalay Jaie |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Hemratnavijay |
| Publisher | Arhad Dharm Prabhavak Trust |
| Publication Year | |
| Total Pages | 252 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati, Ritual_text, & Puja |
| File Size | 49 MB |