Chalo Jinalay Jaie

SR No.: 001527
Original Sutra Author: N/A
Author: Hemratnavijay
Publisher: Arhad Dharm Prabhavak Trust
Total Pages: 252
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati, Ritual_text, & Puja
File Size: 49 MB

Page 34

એમાં ભારે જીવહિંસા થાય છે, તથા કયારેક પ્રાણ બઢો ! પણ આ તોફાની દીલ કોઈને સાંભળવા તૈયાર ગુમાવવાનો પ્રસંગ પણ ઉભો થાય.
ન હતાં. એ આગળ અને આગળ વધતા ગયા એમાં | H. ડ્રેસીંગ કર્યા બાદ પણ જે ગુમડાંના આગળવાળો યુવાન એવા કોક આવર્તમાં ઝડપાઈ ઘામાંથી સતત પરુ-રસી વગેરે નીકળતાં હોય ત્યારે ગયો કે ઘણી મહેનત કરવા છતાં તે આગળ જઈ જિનપૂજા ન કરવી. ડ્રેિસીંગ કર્યા બાદ થોડા સમય શકયો નહિ. અને પાછો પણ વળી શકયો નહિ. સુધી જો નવું પરું ન ભરાતું હોય તો પૂજા કરી ચકકર ચકકર ઘૂમી રહેલા જલાવર્તમાં એ એવો શકાય.)
| સપડાયો કે ધીરે ધીરે સીધો અંદર ડૂબવા લાગ્યો. e 1. ના, માત્ર દાઢી કરતાં બ્લેડ વાગે યા પરિસ્થિતિનો તાગ પામી જઈને બીજો દોસ્તાર અડધે પેન્સિલ છોલતાં ચM વાગે અને સામાન્ય માત્ર છેદ જ અટકી ગયો અને બુમાબુમ કરવા લાગ્યો ભૈયા ! થાય એટલામાં પૂજા બંધ કરી દેવાની જરૂર નથી. બચાવો ! બચાવો ! મેરા દોસ્ત ડૂબ રહા હૈ ! સતત રસી અને પરુ નીકળતાં હોય તેણે પણ પોતાનાં ચીસાચીસ સાંભળીને આસપાસમાં ઉભેલી નાવડીઓ દ્રવ્યો બીજાને ચડાવવા માટે આપીને પ્રભુની ત્યાં દોડી આવી. પણ અફસોસ ત્યારે તો પેલો દોસ્ત અંગપૂજાનો લાભ લેવો. ધૂપ-દીપ વગેરે અગ્રપૂજા તો ગંગાના તળીયે પહોંચી ગયો હતો. બીજા જ દિવસે પોતે પણ કરી શકે છે.
શ્રી સંઘનો ચન્દ્રપુરીમાં જયારે નગર-પ્રવેશ થયો ત્યારે કેટલાક કથાપ્રસંગો :
પેલા યુવાનનું કલેવર ગંગાના કિનારે બહાર આવીને A. એક છ'રી પાલિત સંઘમાં મુંબઈના સહુને જાણે કહી રહ્યું હતું કે, પ્રભુની આજ્ઞાનો ભંગ ઉછળતા બે યુવાનો વૉલીયર તરીકે જોડાયા. સંઘ કોઈ કયારેય કરશો મા ! જયારે ચન્દ્રપુરી (બનારસ) પહોંચવાનો હતો ત્યારે B. ખંભાતના એક શ્રીમંત શ્રાવક આ યુવાનો અગાઉથી શ્રી સંઘના પડાવની વ્યવસ્થા અમદાવાદમાં એક શેઠને ત્યાં મહેમાન બન્યા. બપોરે કરવા ચન્દ્રપુરી પહોંચી ગયા. ભગવાન્ શ્રી ચન્દ્રપ્રભ જિનપૂજાનો સમય થતાં મહેમાન માટે બાથરૂમમાં સ્વામીના જિનાલયની ધારે ધારે વહી રહેલી ગરમાગરમ પાણીની ડોલ નોકરે મૂકી દીધી. ત્યારે ભાગીરથી ગંગાનાં પાણી ભાળીને આ યુવાનહૃદયો પેલા મહેમાને જણાવ્યું કે, આ બાથરૂમમાં જતું પાણી તોફાને ચઢયાં. એમને મુંબઈનો પેલો મફતલાલ બાથ કેટલા દિવસે સૂકાશે ? ના, હું અહીં સ્નાન નહિ કરે યાદ આવ્યો ! એમાં કરેલું સ્વીમીંગ યાદ આવ્યું અને શેઠે બંગલાની ખુલ્લી જગ્યામાં પાટલો અને પાણીની એ જ અખતરો એમણે આ વહેતી ગંગામાં કરવાનો ડોલ મુકાવી દેવાની વ્યવસ્થા કરી, પરંતુ જયારે નિર્ણય લીધો. પેન્ટ-બુશર્ટ ઉતારીને ભારે ઝનૂન સાથે કલાક સુધી પેલા મહેમાન સ્નાન કરીને આવ્યા નહિ બેય જણે ધાડ કરતી ડાઈ મારી ! પડતાંની સાથે જ ત્યારે શેઠે જઈને જોયું તો આવેલા શેઠ પાણી ઠંડુ થાય બેય જણા એક વાર તો જલમાં અંતર્ધાન થઈ ગયા. તેની રાહ જોતા બેસી રહ્યા હતા. ત્યારે પેલા શેઠે કહ્યું પછી થોડી વારે બેય બહાર નીકળ્યા અને પછી ‘ભલા માણસ, આમ કયાં સુધી બેસી રહેશો ?' હાથ-પગથી હલેસાં મારવા લાગ્યા અને ગંગાના આ અડધી ડોલ ઠંડું પાણી અંદર નાખી દો. તરત પાણી કિનારેથી સામા કિનારે જવાનો પ્રયાસ ચાલુ કર્યો. નાહવા જેવું થઈ જશે. ના, ના, એમ કરવામાં ઠંડા કાંઠે ઉભેલા નાવિકોએ કહ્યું કે, મૈયા! આગે મત પાણીના કેટલાય જીવ મરી જશે !'જયણા એ તો
29.