________________
५७३
जे त्रण भुवननो नायक छ, जस चोसठ इन्द्र पायक छ, ज्ञान-दर्शन जेहने क्षायक छ, सुणो चन्दाजी !॥१॥ जेनी कंचन वरणी काया छे, जस धोरी-लंछन पाया छ । पुंडरीगिणी नगरोनो राया छे, सुणो चन्दाजी ! ॥२॥ बार पर्षदामांही विराजे छ, जस चोत्रीस अतिशय छाजे छ । गुण पांत्रीश वाणीए गाजे छ, सुणो चन्दाजी ! ॥३॥ भविजनने जे पडिबोहे छ, जस अधिक शीतल गुण सोहे छ । रूप देखी भविजन मोहे छे, सुणो चन्दाजी ! ॥ ४॥ तुम सेवा करवा रसियो छु, पण भरतमां दूर वसियो छु । महा-मोहराय-कर फसियो छु, सुणो चन्दाजी ! ॥५॥ पण साहिब चित्तमां धरियो छु, तुम आणा-खङ्ग कर ग्रहियो छु । तब कांइक मुजथी डरियो छु, सुणो चन्दाजी ! ॥ ६॥ जिन उत्तम पूंठ हवे पूरो, कहे पद्मविजय थाऊँ शूरो । तो वाधे मुज मन अति नूरो, सुणो चन्दाजी ! ॥७॥
( १६ )
श्रीसीमन्धरजिनका स्तवन पुक्खलवइ-विजये जयो रे ! नयरी पुंडरोगिणी सार । श्रीसीमन्धर साहिबा रे ! राय श्रेयांसकुमार
जिणन्दराय ! धरजो धर्मसनेह ॥१॥ मोटा-नाना-अन्तरो रे ! गिरुआ नवि दाखन्त । ससि-दरिसण सायर वधे रे ! कैरव-वन विकसन्त ।
जिणन्दराय ! धरज्यो धर्मसनेह ॥२॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
