________________
અધ્યાત્મપત્રસાર
પેસતાં તકે શમી જાય. કા સમાધાન વગેરે જંજાળ ઈડા–પિંગલાની છે. સુષણમાં શંકા ન હોવાથી – કારણ કે શેય અને અંતરંગ સ્પષ્ટભાવ હોવાથી સમાધાનની જરૂર નથી. શંકા હોય તે સમાધાનની જરૂર છે. પણ શંકા જ ન હોય ત્યાં સમાધાન કેવું?
સ્યાવાદ રત્નાકર,’ – પૃષ્ઠ ૧૫૦ - 'स्वव्यतिरिक्तग्राह्यग्राहकविरहात्। बुद्धिः स्वयमेव आत्मस्वरूपप्रकाशिका प्रकाशवत् ॥' આ નિર્મલ બુદ્ધિ છે.
પ્રમેય -ચંદ્ર, પ્રમાણુ એટલે સૂર્ય. પ્રમેય પ્રમાણમાં અને પ્રમાણ પ્રમાતામાં લીન થાય ત્યારે સુષુપ્તિ આવે. તે સુષુમણારૂપ છે.
ઉવસગ્ગહર'- પાંચમી ગાથામાં નિર તરીકે સંબોધન કરાયું છે. પ્રમેય તરીકે જિન.
“હંદુ અત્તિનિજ હિgr' -આને અર્થ “ભક્તિથી ભરપૂર સ્વપ્ન દશામાં ધ્યાન ધર્યું છે” – આ પ્રમાણે થાય એટલે કે ચંદ્ર એ પ્રમાણુ અથવા સૂર્યરૂપ ધ્યાનમાં લીન થાય અને ધ્યાન ધ્યાતામાં લીન થાય ત્યારે જે સુષુપ્તિદશા આવે, તે બુદ્ધિ નિર્મલ કરે છે – તેવી બુદ્ધિ અથવા બધિ ભભવ મળે તેવી યાચના.
જૂનાં ટિપ્પણે મળતાં, આપશ્રીને જણાવ્યાં છે. “ઉવસગ્ગહર” સ્વાધ્યાય તે પૂરો થઈ ગયો. તેમાં આમેજ કરવા જેવું લાગ્યું નહોતું.
આ પ્રમાણે અથ કરાય તે એક જ ગાથામાં ત્રણ સંબંધન-મેદાર! દેવ! નવર! જે દશ્યમાન થાય છે તે સકારણ જણાય છે. હાલના અર્થ બિલકુલ સાધારણ જણાય છે. ઉપર પ્રમાણે અર્થ કરીએ તો મંત્રની ભૂમિકા સ્પષ્ટ અને વિશદ પ્રકારે ગ્રહણ થાય.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
