________________
गुरुतत्त्वविनिश्वये द्वितीयोल्लासः ]
न केवलमेतत् किन्त्वन्यदपि, तथा चाह -
जं काहिंति अकज्जं, तं पावइ सइ बले अगच्छंतो ।
अण्णं च तओ ओहाणमाइ जं कुज्ज तं पावे ॥ ९५ ॥
जं काहिंति'त्ति । सति बलेऽगच्छन् व्यवहारकारी अन्यैरन्यथा छिन्ने व्यवहारे यत्करिव्यन्ति तत्प्राप्नोति, तन्निमित्तमपि प्रायश्चित्तं तस्यापद्यते । अन्यदपि चापमानवशतः स व्यव हर्त्तव्यो यदवधावनादि कुर्यात्तदपि प्राप्नोति ॥ ९५ ॥
तम्हा उ संघसदे, घुट्ठे गंतव्व धूलीजंघणिमित्तं, ववहारो
धूलिजंघेणं । ओ सम्मं ॥९६॥
'तम्हा उ'ति । यत एवमनागमने दोषास्तस्मात् सङ्खशब्दे घुष्टे धूलीजङ्घेनाप्यवश्यं सति बले गन्तव्यम्, यतः कदाचिद् धूलीजङ्घनिमित्तं व्यवहारः सम्यगुत्थितो भवेत्, यथाप्राघूर्णको गीतार्थो धूलीजङ्घः समागतः सन् यद् भणिष्यति तत्प्रमाणमिति ||१६|| કેવળ આ નહિ, કિંતુ બીજી પણ પ્રાયશ્ચિત્ત આવે એ કહે છે :
છતી શક્તિએ ન જનાર વ્યવહારકારીને (=સાચા ચૂકાદો આપનારને) ખીજા ખાટી રીતે ન્યાય કરે, એથી તે (=અને પક્ષના માણસા) જે કંઈ અનુચિત કરે, તથા (જેને અન્યાય થયા હોય તે) અપમાન આદિથી દીક્ષાત્યાગ આદિ જે કંઇ કરે, તે નિમિત્તે પ્રાયશ્ચિત્ત આવે. [૫] નહિ જવામાં દોષ। હાવાથી સંઘના કાર્યની ઘેાષણા થાય ત્યારે ધૂલીધે પણ છતી શક્તિએ અવશ્ય જવું જોઈ એ. કારણ કે કદાચ તેના નિમિત્તે સાચા ચુકાદો થાય. જેમ કે (બંને પક્ષના માણસા) નવા આવેલા ધૂલીજ ઘ ગીતા જે કહેશે તે પ્રમાણ એમ નક્કી કરે. [૬]
ु
तेणागरण णायं, तेल्लघयाइि एस संगहिओ । कज्जविवज्जयकारी, माई पावोवजीवी य ॥ ९७॥
[ २३३
'तेणागरण'ति । तेनागतेन धूलीजङ्घेन गीतार्थेन कस्यचित्पार्श्वे श्रुत्वा ज्ञातम्, यथाएष वास्तव्यो व्यवहारच्छेत्ता तैलघृतादिभिः संगृहीतः सन् 'माथी' अभीक्ष्णं मायाप्रतिसेवी 'पापोपजीवी च ' परमार्थतः पापश्रुतावलम्वी 'कार्यविपर्ययकारी' सूत्रमतिक्रम्याभाव्यानाभाव्यविभागकारी ॥ ९७ ॥
शु. ३०
Jain Education International
(હવે ૯૩ મી ગાથામાં કહ્યા પછીની વિગત જણાવે છે.) પ્રાણૅ ક ધૂલીજ ગીતાર્થે કાઇની પાસેથી સાંભળીને જાણ્યુ કે અહી. રહેનાર ન્યાયકારીને અમુક પક્ષે તેલ-ઘી આદિથી પેાતાના પક્ષમાં લઈ લીધેા છે. આથી તે વારવાર માયા કરે છે. પરમાથી પાપશ્રુતનું આલખન લે છે, સૂત્રનુ` ઉલ્લંઘન કરીને યેાગ્યાયેાગ્યના વિભાગ ४२ छे. [७]
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org