________________
(२१) कर्मविपाकचिन्तनाष्टकम्
दुखं प्राप्य न दीन: स्यात्, सुखं प्राप्य च विस्मितः । मुनिः कर्मविपाकस्य, जानन परक्शं जयत् ।।१।।
येषां भूभङ्गमात्रेण, भज्यन्ते पर्वता अपि । तैरहो कर्मवैषम्ये, भूपैभिक्षाऽपि नाप्यते ।।२।।
जातिचातुर्यहीनोऽपि, कर्मण्यभ्युदयावहे । क्षणाद् रङ्कोऽपि राजा स्यात्, छत्रछन्नदिगन्तरः ।।३।।
विषमा कर्मणः सृष्टिर्दष्टा करभपृष्ठवत् । जात्यादिभूतिवैषम्यात् का रतिस्तत्र योगिनः ।।४।।
आरूढाः प्रशमश्रेणिं श्रुतकेवलिनोऽपि च । भ्राम्यन्तेऽनन्तसंसारमहो दुष्टेन कर्मणा ।।५।।
अर्वाक् सर्वाऽपि सामग्री, श्रान्तेव परितिष्ठति । विपाकः कर्मण: कार्यपर्यन्तमनुधावति ।।६।।
असावचरमावर्ते, धर्म हरति पश्यतः । चरमावर्तिसाधोस्तु, छलमन्विष्य हृष्यति ॥७॥ ..
साम्यं बिभर्ति य: कर्मविपाकं हृदि चिन्तयन् । स एव स्याच्चिदानन्दमकरन्दमधुव्रतः ।।८।। 'AHIR अष्ट' – भूण होओ
163
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
